Nog even een vervolg op het onderwerp meditatie.
Meditatie is in wezen louter 'aanwezig zijn'
Maar niet van een iemand.
Door doel-loos aanwezig zijn kan stilte -altijd aanwezig 'onder' het lawaai van bewustzijn van de wereld - zich geleidelijk onthullen. En die stilte is de vormloze intelligentie die het Leven is.
Van belang is om hier, nu, aanwezig te zijn. Dus je niet te laten weghalen door zaken buiten je.
Maar je moet je ook niet focussen op één punt, want dat bestaat niet. Voel het gebied -zonder grenzen- waar je zit. Vraag dan 'waar ben ik' of 'waar is hier?'. En wacht af. Blijf alert. Geleidelijk zal je verankerd zitten in hier en nu. Op deze plaats, waar je bent. Wat je bent.
De grootste afleiding vormt het denken. Dat posteert zich als 'jou' of 'ik' als de ziener, de commentator en corrector. Het gaat a.h.w. voor jouzelf staan en verdeelt zo jouw aanwezigheid in een 'ik' en al het andere. Maar het denken kan niet zelfstandig zien en het is ook niet iets dat zelfstandig kan bestaan. Het bewerkt slechts ongevraagd wat gezien wordt en gebruikt daarvoor wat het kent (geheugen).
Dat los je alleen maar op door het denken dezelfde plaats te geven als alle geluiden die je hoort, als alle dingen die je voelt etc. Gewoon zien en er verder geen aandacht aan schenken.
Door het waarnemen van het denken verwordt het denken tot slechts als één van de geziene vormen. Jij bent nooit het denken.
Keer na elke afleiding weer terug naar Aanwezigheid. Stil, alert zitten.
Uiteindelijk worden zo alle vormen doorzien als datgene wat niet jouw essentie is.
Zelfs de grote ervaringen zijn niet de essentie, want -hoe mooi de ervaringen ook zijn- zij worden waargenomen en voor ons beschreven. En wie was/is dan de waarnemer?
Onder het kennen ligt het niet-kennen (het kennen van het kennen kan nooit het kennen zelf zijn).
Door het keuzeloos waarnemen transcendeer je alles wat gezien wordt. Je ontstijgt zo aan een kunstmatige identiteit, welke ontleend is aan verschijnselen of eigenschappen.
Wat immers gezien wordt is niet jouw onveranderlijke eeuwige existentie.
Wat blijft is het absolute Niets, dat van zichzelf niet-iets is, maar ook geen-niet-iets is......het onkenbare, observerende en zelf niet te observeren Zijn. En dàt zonder al die woorden.
Wanneer bewustzijn volledig in zichzelf is verzonken is er Samadhi: Aanwezigheid zonder namen dus zonder vormen, niet 'iets' met wat anders.
Eenheid.
Onbenoembaar.
Onpersoonlijk.
Geen persoonlijk Zelf en geen Wereld.
Ook Samadhi is nog steeds een tussenstap, want de gedachten en de wereld keren meestal weer terug.
Zolang er dan nog steeds de drang is om 'dieper' te gaan in aanwezigheid,
Begin dan weer bij de bovenste regel.
Zit ze!
Rob
Mooi...
BeantwoordenVerwijderenSimpel eigenlijk,
Gewoon... zijn...
Warme groeten..,
Christel
Veel simpeler dan je denkt.
BeantwoordenVerwijderenEn daarom zo verschrikkelijk moeilijk.
freddy
En in de afleiding van het Denken (ben) je ook Aanwezig in dat wat is..
BeantwoordenVerwijderenHet is Vormloos-Los van Woorden ,Altijd Aanwezig(heid) - Stil- Een Lege Ruimte........NIETS.
In Liefde
Loes
En in die Lege Ruimte,waar ik (ben)los van Geest en het Fysieke Lichaam -daar is de (afwezigheid) van het Geziene ,waar we met het verstand niet bij kunnen komen..
BeantwoordenVerwijderen(het Niets)
Is een onbeschreven blad -Leegte-het al Aanwezige van dat wat is..
Meditatie is alleen maar Aanwezig(Zijn)niets meer en niets minder..
Bedankt voor de heldere uitleg..
Loes
Ja kan eigenlijk helemaal niets zeggen over 'waar' of 'wat' of 'wie' je bent.
BeantwoordenVerwijderenJouw essentie is niets. Niets = Niet-iets en derhalve onvindbaar en onervaarbaar. Er valt dus niets te zoeken en het vinden heeft geen betrekking op een waarachtig 'iets' dat wordt toegevoegd aan jou.
Dat 'jou' is een voortbrengsel van Niets, dus zal in zijn aard ook Niets zijn. Een ongrijpbaar -immer veranderend- beeld alleen Nu.
En het zeggen dat het Niets het Zijn is, is net zo goed alleen maar het toevoegen van een concept.
In feite kan de persoon -als tijdelijk en uiterst beperkt gemanifesteerd object- dus helemaal niets zeggen over zijn oorsprong.
Taal lijkt door zijn concepten 'dingen' of 'waarheden' te produceren. Maar je kan nooit een waarachtig label plakken op Leegte. Er valt dus in feite helemaal niets over te zeggen.
In aanwezigheid is er aanwezigheid, die zich via het dagelijks bewustzijn onmiddellijk vult met objecten (wat wij dan 'wij en de wereld' noemen). Omdat we ons realiseren dat al die objecten een oorzaak moeten hebben, is er een vermoeden van een onderliggende aanwezigheid.
Maar die aanwezigheid is er dus al om dit te kunnen zien en ervaren. De Volledigheid zijn wij al, maar niet als de persoon, waarvan ons ooit verteld is dat wij dat zijn.
Zodra er iets gezien of beweerd wordt is het al weer een beperking. En niet waar.
Hoe meer stampij over Stilte wordt gemaakt des te minder kans je hebt dat zuiver te realiseren.
Ik vind dit prachtig, en waar, en heel moeilijk....
BeantwoordenVerwijderenWant is het niet zo dat je die stilte, niets en vrede alleen maar kunt ervaren als je ego opgelost is, het is niet iets wat je kunt of moet nastreven, en toch willen we het...
het willen is weer het ego.
Totale aanvaarding ...ik wil het, maar het IS niet. Volgens oa Tolle sluit bv aanvaarding actie niet uit.
Daar begrijp ik dus niks van: Wanneer ik iets totaal aanvaard wil ik toch geen actie ondernemen om het te veranderen?
Zolang je dat nog wel wilt heb je toch de stilte nog niet bereikt, en dan kun je mediteren wat je wil... of is het wel degelijk een oefening die daarbij kan helpen?
Maar waarom oefenen als het al IS, wanneer je uiteindelijk toch je eigen bewustwording niet zelf in de hand hebt?
Hartegroet,
Mylène
Dag Mylène,
BeantwoordenVerwijderenStilte is al aanwezig, alleen zullen wij het lawaai dat ons denken maakt moeten stillen...
Dat is doen door niet-doen.
Wanneer je eenmaal door het virus van zelfrealisatie bent besmet, zal er gebeuren wat er moet gebeuren. Het meeste in het verborgene, maar het zal ook lijken dat jij ook het nodige intentioneel doet.
Laat dat zo zijn. Of wij nu wèl iets doen of niets, altijd is de Stilte bewust aanwezig, en dat is wat wij zijn. Dus wat er ook met de persoon gebeurt en hoe deze zichzelf ook beoordeelt, het maakt in feite niets uit. Tenzij je je steeds weer volledig identificeert met deze beperking.
In die zin kan Tolle best verwarrend zijn. Hij weet donders goed hoe het in elkaar steekt, maar hij blijft op het niveau van de persoon adviezen geven.
Uiteindelijk zal je datgene er uit pikken waar je zelf aan toe bent. Is het te werelds zal je het laten staan, is het nog onbereikbaar voor je (zoals dat vaak bij Nisargadatta en Ramana het geval is), dan hou je dat als stil perspectief bij je.
Rob
Hallo,
BeantwoordenVerwijdereniets willen of niet willen, iets doen of iets niet doen, iets verlangen of niet verlangen, iets willen bereiken of niet willen bereiken...
Wat maakt het uit? Wat je ook denkt dat je wilt of doet of verlangt, het is en blijft illusie. Ver-beelding. Er IS geen dualiteit, dat lijkt alleen maar zo.
Wie zou dan wat moeten bereiken? Of zoals een zenmeester het uitdrukte: 'Illusie IS Verlichting!'
En wanneer je desondanks toch wilt blijven zoeken, wel, zoek dan, da's ook ok.
Het denken wil steeds problemen oplossen, vinden, antwoorden krijgen. Maar ook het denken verschijnt in Dat Wat Is en is dus Dat Wat Is. Wat zou er dan mis zijn met denken? De enige die er schijnbaar last of miserie mee heeft ben jij maar jij bent er in wezen niet. Laat het allemaal voor wat het is, het gebeurt toch wel zoals het gebeurt.
fredddy
ja, Freddy, en dat laatste, DAT is volgens mij de sleutel.
BeantwoordenVerwijderenAls je dat kunt aanvaarden dan is er vrede. Zolang je dat niet kunt is er strijd en lijden.
Ik wil het kunnen, want ik zie dat daar de sleutel ligt. Maar er gebeurt toch wat moet gebeuren...
Ik kan niks doen! en daarin ligt juist mijn vrijheid! ik begrijp het helemaal, en toch kan ik er niet naar leven, ik maak me nog steeds druk over vanalles...dus het inzicht is er op het niveau van het denken, wat juist illusie is.
Ik weet, maar het is nog niet tot me doorgedrongen ofzo????
En ja Rob: toch is ook dat goed zoals het is, en toch vind ik dat nog niet goed ( genoeg), ik zie het mezelf denken, en toch kom ik niet bij dat IK, wat ik natuurlijk al ben.....zucht, verwarrend, zo'n leven.
Maar fijn om hier met jullie over van gedachten te kunnen wisselen!
hartegroet,
Mylène
Vrijheid is wanneer je wéét en bent dat je niet opeenvolging van veranderingen bent, maar het zwijgende toekijken.
BeantwoordenVerwijderenMaar iets is pas waar wanneer het waar is. Wanneer het op alle niveaus is ingedaald. Daar worstelen wij hier allemaal mee zolang er nog iets te willen aanwezig is.
In feite gaan wij niet over de keuze, de richting, het tempo en de uiteindelijke vorm die wij krijgen. Alles wordt (voor ons) gedaan.
Het is gemakkelijker gezegd dan gedaan.......
Rob
"Het is gemakkelijker gezegd dan gedaan......."
BeantwoordenVerwijderenHier maak je mij aan het lachen Rob, want je doet het al!
freddy
Nou doen......'Rob' wordt gedaan en daar vlak achter (ofwel er in en er omheen) ligt het oneindige op de loer. Stil, gedachteloos, grenzeloos en uiteindelijk alles bevattend.
BeantwoordenVerwijderenEn uiteindelijk (als het in aandacht is) is dat gemakkelijker gedaan dan gezegd!
Even misverstand rechtzetten wellicht. In mijn zin: ...'je doet het al' wou ik uitdrukken: jij, Rob dus, bént HET en dus is er niemand (niet iemand) die wat dan ook moet doen. Alles wordt al gedaan. Voor wie en door wie? Voor Niemand. Door Niemand.
BeantwoordenVerwijderenMisschien druk ik mezelf nu duidelijker uit?
freddy
Ha Freddy,
BeantwoordenVerwijderenJa dit is nu duidelijk. Wij zeggen in feite het zelfde. Ga ik van uit.
In Eenheid is alles een beweging van Eenheid. Maar het denken, dat alleen uit verdelingen kan bestaan, kan hier absoluut geen chocolade van maken. Taal is het medium van het denken, dus taal is ook niet in staat Eenheid uit te drukken, en zeker niet wanneer er verschillende bewegingen Nu samengaan. Het blijft eenheid maar de banen (routes) lijken. verschillend.
Precies.
BeantwoordenVerwijderenWe zeggen hetzelfde, daar mag je van uitgaan.
We zeggen trouwens allemaal hetzelfde maar zoals je zegt in verschillend (lijkende) banen of routes.
freddy