zaterdag 21 oktober 2006

Op afstand bediend.....

Deze batterij aan afstandsbedieningen heb ik nodig om in mijn woonkamer mijn tv, video- en audio-apparatuur te bedienen. En dan moet ik nog voor mijn cassettedek en platenspeler uit mijn stoel komen.

De afstandsbediening van mijn leven (incl. lichaam, denken & voelen) is onvindbaar. Maar er moet er tenminste één zijn. Daarvoor is er n.l. teveel toeval in mijn leven. Maar zoals gezegd: ik kan het knopje nergens vinden. Eén ding is daarom zeker. Ik bedien mijn afstandsbediening niet. Er is geen instantie in mij, die de hoofdaannemer is van dit gecompliceerde bedrijf, dat mens heet. Ik doe het niet. Ik wordt gedaan, en mijn Ware 'Ik' is al die tijd Kennend en Bewust aanwezig. Maar ook die Kennende en Bewuste Aanwezigheid heb ik nooit kunnen betrappen op één duidelijke traceerbare actie of reactie in of op mijn leven.

Dit vormt dus het Mysterie van mijn bestaan en dat Mysterie leeft mij. Er is geen onderscheid, en er is geen afstand tussen mij en Mysterie. Het Mysterie kan alleen op dit moment geleefd worden, ofwel het leeft zichzelf.

Geen enkele andere vraag en geen enkele andere verklaring over het wat en waarom voldoet.

vrijdag 13 oktober 2006

Het dagelijkse leven en het Zijn



'Het denken weet niets en het Zijn zegt niets'

In wat laatste postings kwamen we -daartoe recent uitgedaagd- op de vraag hoe het dagelijkse leven en het Zijn op elkaar aansluiten. Hebben we het dan over aparte werelden? Heeft het zin om de inzichten van Advaita te vertalen naar het dagelijkse leven?

Feit is dat het dagelijkse leven, de wereld van objecten, pas gekend kan worden doordat er bewustzijn is. Feit is ook dat de wereld van objecten nooit los kan staan van dit Gewaarzijn. Zij treden tegelijk op. Ervaring en ervaren gaan gelijk op. Je weet dat je er bent, omdat je wéét dat dat je er bent. Er is bewustzijn via zien, horen, voelen, ruiken, tasten en proeven van een persoon die leeft in een wereld van verschijnselen. Bewustzijn bevat alle beweging. De beweging gaat door, bewustzijn blijft. Jij bent die stille 'ongrond' van alle bewegingen en dus niet die -geobserveerde-persoon, die zelf deel uit maakt van de objectieve wereld.

Alle beweging bestaat bij gratie van Bewustzijn.

Elke vraag en elke discussie over het dagelijkse leven vinden plaats in Bewustzijn en worden gekend door Bewustzijn. Wanneer het object (de persoon) zich als subject gaat gedragen (ik doe het!) dan ontstaat het grote misverstand. Door eenvoudig de persoon te zien in al zijn handelingen en motieven, wordt de persoon als vals subject door-zien. In alles is de combinatie van lichaam en persoonlijkheid object van het Zien. Het ware 'Ik' dat alles ziet, is niet de persoon, is niet het denken, maar het Zien zelf.

Het object kan dus nooit de bron van het leven zijn.

Wat alles mogelijk maakt is het Zien, en dat Zien ofwel het Zijn onttrekt zich aan alle waarneming. Het Zien maakt geen deel uit van de immer veranderende Wereld, waarvan de persoon een onlosmakelijk onderdeel van uit maakt. Het Zijn denkt ook niet. Het Zijn doet dus ook geen enkele poging om te begrijpen. Het is louter wat Het is.

Wat de wereld is en hoe de wereld werkt blijft dus voor eeuwig een mysterie.

De wereld kan zijn Bron niet kennen en blijft dus een mysterie. En Dat wat de wereld ziet, is ook een mysterie. Het maakt geen deel uit van die wereld. Het is onvindbaar, onervaarbaar, wat er ook over beweerd wordt. Het is geen ding, geen Iets, een Niet-Iets. Niets. En kan het Niets iets (de wereld) begrijpen? Er is geen apart Niets dat iets objectiefs ziet. In wezen is er alleen zien, ervaren, eeuwig Nu. Alles is Een, alles is Bewustzijn.

Het Niets heeft geen middelen om zichzelf te kennen dus blijft ook voor eeuwig een mysterie

Dus al die pogingen om als persoon (die niet blijkt te bestaan) Non-dualiteit als handig hulpmiddel te betrekken bij het regelen en verbeteren van 'jouw' leven en de wereld in het algemeen is dus onzin. Er is alleen wat er Nu is en er is niets wat vanuit de ervaringen van een zogenaamd verleden een gewenste toekomst voor zichzelf kan scheppen.



Foto Rainbow, ©Rob Ek, 2006