Het gewone leven????

Ja, wat doe je wanneer je non-dualiteit ten diepste begrepen hebt?

Of liever, wanneer je zonder enige twijfel het Zijn bènt in plaats van die druktemaker die elke dag jouw ontwaken begeleidt? Dan doe je niets, want je wordt gedaan. Er is geen onafhankelijke persoon die zich kan vrij voelen van de dwingende kracht van het Leven.

En toch moet er elke dag weer van alles worden gedaan....

Vóór dat moment van radicale ommekeer, en zelfs lang er na, kan de illusie van de doener weer proberen het heft over te nemen. Het Zijn en de ervaring een autonome persoon liggen zo dicht bij elkaar dat geen scheermesje ze kan scheiden. Je ervaart dan alle handelen als het gewoon zelf doen, want je verschilt in essentie niet van het Zelf, het ultieme 'ik'-gevoel. Maar er zijn er ook, die ervaren dat ze 'op een afstandje' toekijken naar het gedoe van de wereld, inclusief zichzelf.

Bij velen die het licht hebben gezien, lees je van het heen en weer pendelen tussen die Natuurlijke Staat en de persoon die zwaar onder druk staat van de door hem ervaren wereld. De eigen beperkingen, de partner, de kinderen, het werk, de baas, de hypotheek en ga zo maar door. Die wereld is of lijkt dan weer in alle facetten echt.

In wezen is na het Begrip je ook duidelijk dat er geen onafhankelijk ‘je’ is en dat ook momenten van terugval en verwarring ook deel van het Spel des Levens moet zijn. 'Je' moet het Spel serieus nemen, omdat de bron van alle actie het Zijn zelf is. Dat is immer aanwezig als de Kennende Ruimte die alle bewegingen mogelijk maakt.

Je bent niet afgescheiden, dus wie doet het? Het kan een erg verwarrende periode zijn. Ga maar op zoek waar dat ‘je’ zit. Je treft alleen objectieve ervaringen aan. Maar je weet dat je werkelijk Aanwezigheid geen objectkarakter heeft, zelfs geen subjectkarakter. Jij bent het kijken. Wat je ziet is nooit de Waarheid en het Zien is onvindbaar. Er is alleen Zien, ofwel Zijn, ofwel Bewuste Aanwezigheid. En dat kan je nooit pakken of zien. Zodra er een gedachte of een handeling is is de doener weer actief. Met dat inzicht ontstaat er dan een subtiel gewaarzijn van die stille achtergrond.

Hoe je je van binnen voelt en wat de ervaring je ook biedt, die van een Verlichte of van een pendelaar of van een nog immer zoekende, het maakt niet meer uit uit. Je hebt doorzien dat allen hetzelfde alomvattende Ene zijn en dat jij nu de Enige bent die het allemaal zelf vanuit jouw positie ziet. Voor de rest weet je niets.

En voor de rest: doe wat bij je hoort inclusief alle fouten...

Foto: Japan by :©Delphine www.Flickr.com