zaterdag 5 augustus 2006

Verleden...Heden...Toekomst


Heb je je ooit gerealiseerd dat het verleden alleen in jouw geest (d.i. denken & herinneren) bestaat? Nooit in werkelijkheid? Dat je nooit en nooit het verleden (al is het een nanoseconde geleden) kan aanraken? Dat die nanoseconde niet eens bestaat? Dat het altijd en altijd en altijd Heden is?

Datzelfde geldt voor de toekomst. De toekomst is er nog niet. Maar die komt er ook niet!!! Wat wij projecteren in een toekomst is louter denken. Niets anders. Je kan nooit leven in de toekomst. Straks is nooit dáár... De toekomst kan nooit werkelijkheid worden, want het is altijd heden: Nu.

De naald van de grammofoon kan alleen het kleine stukje van de groef -die hij nu aanraakt -weergeven.

Wij leven alleen Nu, er is alleen Nu leven, er is alleen Nu de ervaring van een Wereld en Nu alleen is een blik op het Universum mogelijk. Verleden en toekomst bestaan niet! Daar kunnen wij nooit zijn.

Maar wij zijn wel geneigd ons verleden met ons mee te dragen, omdat dat verleden gekend is. (hoewel..... zodra we echt goed kijken weten wij dat we maar erg weinig betrouwbare informatie over het verleden onthouden). Wij hopen verder op een betere, gezondere en rijkere toekomst. Maar dat zijn allemaal illusies! Allemaal gedachten.

Wij kunnen -en daar gaat het hier om- alleen leven in het heden, het is altijd Nu, altijd vandaag. Nu 'benne' we er.... Daar kunnen we nooit uit.

Wij gaan niet als een soort tijdstrein door een reeds bestaand landschap. Wij (als levend bewustzijn) blijven op dezelfde plek (hier en nu) en een immer veranderend leven (inclusief ons lichaam en onze persoonlijkheid) trekt continu als een film of droom aan ons voorbij. Er is alleen wat Nu is.

Wanneer Verleden en Toekomst illusies zijn.....wie of wat is dan werkelijk? In de zin van altijd werkelijk bestaand?

Dat is dat weten van bestaan. Onze aanwezigheid. We zijn er. Ik ben er. Nu. En wat kent, is leeg, is niet-iets. Buiten dualiteit. Onvindbaar, maar Nu duidelijk Bewust.

2 opmerkingen:

  1. IJzersterk... geen speld tussen te krijgen ondanks kritische pogingen daartoe.
    Alles komt daarmee op wankele schroeven te staan.
    Dat wetende, kennende gaan we weer over tot de (wan)orde van de dag, daarheen waar de naald in de groef, die geen vaststaande groef is, ons belieft heen te voeren.

    Groets,
    René

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, die groef is alleen groef op het moment dat de naald hem raakt. Die vergelijkingen gaan altijd mank. Ook die van de filmprojector. Het is altijd Nu en Nu gebeurt het, Nu alleen is er leven. Heel het heelal bestaat alleen Nu.

    Groets terug,

    Rob

    BeantwoordenVerwijderen