.
Naar aanleiding van de discussie in het laatste stukje is er nog het volgende:
Er moet nog een serieus misverstand opgeruimd worden.
Door hier steeds te stellen dat wat je ziet je niet bent, wordt geprobeerd de zoeker zich bewust te laten worden van de bron van het zien. In het zien is geen kijker, het zien en bekekene. Het is één beweging, één moment. Het onkenbare waarnemen. Dat wordt ook wel de leegte genoemd. Of stilte. Om dat 'wij' het nooit kunnen kennen.
Dus dat besef verschaft de zoeker geen nieuwe identiteit!!! Het is niet iets. Het is het absolute mysterie dat de zichtbare wereld omvat, inclusief jij!.
In wezen -in Eenheid- is er helemaal geen scheiding in alles. Er bestaat geen persoon die afgescheiden kan kijken naar het totaal. Er is geen afscheiding. Het individu is ondeelbaar (in-di-vide) Een met alles. Alleen het denken suggereert dat er afscheiding is. Dat je eigenaar kan zijn van een leven. Dat je dat leven kan verliezen. Het leven IS jou en alles wat er is. Er valt geen leven te verliezen. Er valt dus ook geen leven (verlichting) te winnen, want het is er allemaal al. Streven naar Verlichting is een spel van het denken. Er valt niets te veroveren, want alles vindt al plaats.
Jij en ik doen het niet.
In het zien is er dus geen persoon die ziet, er is ondeelbaar zien van alles: persoon, denken, lichaam wereld. Zien is Een. Niemand die ziet en niets onafhankelijks wat gezien wordt.
De wereld en jouw leven zijn Een, maar alleen Nu, nu waar er direct ervaren is, direct kennen is. Nu is de inhoud al weer veranderd, want het leven verandert voortdurend. Er valt niets te grijpen of vast te houden. Alles stroomt. Het is er nu, maar het is één grote beweging.
Maar het komt nergens vandaan en het gaat ook nergens naar toe.
Er is geen Beweger. Het is zichzelf zonder oorzaak. Zonder einde.
Door alle gebruikte woorden lijken onderdelen substantie te hebben verkregen, gescheiden te zijn van elkaar. Door nadenken, door interlectueel redeneren lijkt er een oplossing geformuleerd te kunnen worden. Maar dat-wat-je-bent kan eigenlijk alleen benaderd worden door louter zien of stil aanwezig zijn zonder woorden.
Alle woorden van alle bijdragen leiden alleen maar tot het besef dat wanneer er geen woorden zijn, er geen zoeken is, Het (dat er altijd al was) er is.
Via de onderstaande link naar het Urban Guru Café kan je een aantal heldere gesprekken volgen met een aantal advaita-leraren (of whatever).
Dag Rob,
BeantwoordenVerwijderenje schrijft: "Maar het komt nergens vandaan en het gaat ook nergens naar toe."
In dit verband vond ik een zin in de tekst van Robert Adams zo mooi uitgedrukt: "Alles staat al klaar."
Alles is gewoon altijd en overal aanwezig, zo maar.
freddy
Ha Freddy,
BeantwoordenVerwijderenJa precies! Beluister maar eens Jeff Forster op Urban Guru Café. Alles is Nu, maar alleen Nu. Wij zijn de compleetheid van dat wat Nu is. Dus alles! Er valt niets af te wijzen. Het leven volkomen accepteren doet het besef dat je volkomen Een bent tot je door dringen. De beroemde overgave. Er valt niets te doen. Alles wordt gedaan.
Rob
Dag Rob,
BeantwoordenVerwijderenDank voor je link. Ik heb Bob Adamson beluisterd. Hij geeft een waardevolle bijdrage.
Via jouw blog kwam ik op de hoogte van de gesprekken tussen Eckhart Tolle en Oprah Winfrey. Ik heb ze allemaal gevolgd en er veel van geleerd.
Ik weet niet of het jouw interesse heeft, maar er is nu een wekelijks interview met Deepak Chopra op www.unityonline.org/deepak.
Nogmaals hartelijk dank, Els
Dag Els,
BeantwoordenVerwijderenBij die serie lessen van Eckhart Tolle valt naar mijn mening nog één belangrijke aantekening te maken. Let vooral op wat Tolle zegt en niet wat Oprah er in toenemende mate van maakt. Zij lijkt vaak te begrijpen wat Tolle zegt, maar in feite is zij in de laatste uitzendingen steeds meer bezig alles in te kaderen in haar basisovertuiging dat je als mens alles in het leven naar jouw eigen hand kan zetten. De kernboodschap van The Secret (= positief denken) dus.
Maar je blijft via het proberen te realiseren van 'wat dan ook' via de persoonlijke wil in dualiteit. Na elke berg volgt een dal. Op plus volgt min. Dat is een wet. Wat Tolle ook regelamtig benadrukt.
Dualiteit creëert en bestendigt het vormen-bewustzijn, het bewustzijn van een wereld.
Maar de kern van nondualiteit (dus ook van Tolle's leer) is het grote inzicht dat er geen onafhankelijke persoon bestaat die het leven naar zijn hand kan zetten. Integendeel: het Leven leeft jou (als persoon). En jij bent in essentie (in de directe beleving) het Leven zelf. Alles is Een. Er is geen ander. Er zijn geen oordelen. Geen scheiding. Dat is de blijde boodschap, die je niet hoeft te geloven, maar die je zelf via zelfonderzoek kan ont-dekken.
M.v.g.,
Rob
p.s. Maar het is regelmatig wel erg lachen met Tolle en Oprah. De high fives en de hugs zijn een mooie toevoeging aan de vaak toch wel erg serieuze cultuur rond Advaita. Maar langer dan 20 seconden stil zijn is meestal teveel voor Oprah (als ze dat al halen). Dan moet het script van de uitzending weer kloppen en knalt ze er weer in met een schakeling naar een vragensteller of vuurt direct (en niet vanuit stilte) een vraag af naar Tolle. Je ziet haar ook vaak niet luisteren want òf zit zij alweer te zoeken naar een volgende passende passage in het boek van Eckhart Tolle òf ze breekt Tolle's betogen af door haar eigen interpretatie te geven van aan antwoord. Tolle zit intussen dan maar wat te watertrappelen.
Maar goed, dat doet verder niets af aan dit mooie initiatief van haar en Tolle.
p.s. 2 Elk commentaar van mij is trouwens ook maar weer afkomstig van een 'toevallig' referentiepunt, dus kan met een gerust hart met een korreltje zout genomen worden.
Volgens mij gaat het eigenlijk niet echt om een "inzicht". De onafhankelijke persoon is echt weggevallen. Er is niemand meer om iets in te zien.
BeantwoordenVerwijderenHet is niet theoretisch. Het is praktisch.
Het is zeer energetisch.
Altijd nieuw.
Misschien ga je hiermee akkoord?
Vriendelijke groeten,
Tom
Dag Tom,
BeantwoordenVerwijderenJa dat klopt helemaal.
Maar zodra dat doorgegeven wordt in woorden, dan moeten die woorden weer in een rijtje worden gezet, terwijl wij het uiteraard over het woorden-loze hebben.
Die woordenwereld is er nu eenmaal op internet. Ik heb mensen wel uitgenodigd om hier langs te komen om het woordenloos te ervaren. Maar ja....mijn deurmat is nog als nieuw.
Rob
Dag Rob,
BeantwoordenVerwijderenhet samen woordenloos ervaren is inderdaad al directer. Ik ben al eens bij iemand geweest. Het was wel de moeite waard om dat eens mee te maken. Gewoon samen in stilte zitten. Uiteindelijk heeft die iemand mij niets gegeven en dat is dus ook de bedoeling. Uiteindelijk kun je dus ook even goed alleen in de stilte zitten. Het maakt geen verschil.
Om het een beetje mysterieus te zeggen: de mensen zullen naar je toe komen als zij er klaar voor zijn en als jij er klaar voor bent.
Vriendelijke groeten,
Tom
Ja, inderdaad, je kan niets geven want je bent het allebei al. Het is een kwestie van herkennen.
BeantwoordenVerwijderenDie laatste zin van jou duidt op een proces wat al zo'n leven lang zijn gang gaat, want alles is in wezen beschikt. Niet wij (als persoon)leven het leven maar het Leven (wat wij in essentie zijn) leeft (als) ons.
Het was echter meer een uitspraak om de lezer er aan te herinneren dat woorden incompleet zijn en geen toegang geven aan het Mysterie van ons eigen zijn.
M.v.g.
Rob
Niets aan toe te voegen.
BeantwoordenVerwijderenTom