Wie doet het?
Overgave is topic wat bij veel spirituele stromingen centraal staat. Men dient zich over te geven aan ‘dat-wat-is’ om zo (uiteindelijk) samen te vallen met ‘dat-wat-is’.
Maar overgave is geen methode, want wie doet het? En wie doet wat? En wat doet die wie?
In Advaita is alles Een. Er is niet iemand die wat doet. Er wordt niets gedaan door niemand.
Er is alleen waarnemen van doen.
In discussies over het wel of niet bestaan van vrije wil wordt dit laatste meestal niet gezien of erkend. Daar wordt uitgegaan dat er een zelfstandige persoon is die vrij kan kiezen over zijn of haar stappen in het leven.
Hier echter wordt dit allemaal ontkend. Er is alleen zien van een zogenaamd zelfstandige persoon in een wereld die zogenaamd beïnvloedbaar is. De één zal geloven in een vrije wil, en de ander verwerpt dit. Dat weten wij omdat wij deze discussies kunnen waarnemen. Wij nemen er kennis van.
Wat echter door en door ingezien moet worden is dat alles wat gezien wordt de wereld der vormen is. Een tijdelijke verschijning die alleen Nu zichtbaar en ervaarbaar is zoals het is. Het Nu is Nu. Verleden en toekomst zijn slechts gedachteconstructies, die wij herinneringen en verwachtingen noemen.
Ook het lezen van dit stukje achter deze pc in deze kamer door deze persoon is ‘slechts’ een beeld in Zien.
Ook de aanvaarding of verwerping van wat hier geschreven staat, kan dus allemaal worden waargenomen. Het is nooit iets wat 'jij' (als persoon) doet. Alles wordt gedaan, maar niet door jou!
De waarnemer echter kan op zijn beurt niet worden waargenomen. Nooit en te nimmer. Aan die waarnemer kunnen door zijn initiële onkenbaarheid geen eigenschappen worden toegeschreven.
Wat wij in wezen zijn (Kennen) is onkenbaar.
Wij zijn zelf het mysterie.
Dus laat je nooit verleiden om te overdenken of een ander vertellen wie of wat je bent. Dan trap je weer in de val van onderscheidingen, van dualiteit.
Je bent! Je bestaat!
Dat is on-ont-kenbaar zo, maar je kan het niet uitleggen.
Dit is het einde van de weg.
foto: http://www.puurensimpel.nl/images/vraag.jpg
Hallo Rob,
BeantwoordenVerwijderenEven een reactie, of mogelijk een toevoeging aan het volgende dat je shreef: "Een tijdelijke verschijning die alleen Nu zichtbaar en ervaarbaar is zoals het is. Het Nu is Nu."
JIJ BENT DAT NU!
Of zoals Saswita het zegt: "Dit echte 'NU' is de mens zelf, onontkoombaar ieder ogenblijk en altijd ondeelbaar."
Groet... Wim Hein
Dag Wim,
BeantwoordenVerwijderenEigenlijk staat dat er ook en ben je dus dat zien plus inhoud Nu, Nu en alleen Nu.
Alleen verandert wat gezien wordt voortdurend. Panta Rhei. Alles stroomt. Maar wat stroomt wordt gezien door iets wat per definitie nooit in beweging is. Beweging kan nooit beweging waar nemen. Geluid kan nooit geluid horen. Zuiver waarnemen kan alleen door zuiver Niets (Leegte, Stilte, Ruimte) worden gerealiseerd.
Het filmdoek, dat altijd neutraal aanwezig is en gevuld wordt door beelden. Is de film afgelopen blijken al die gebeurtenissen maar beelden te zijn geweest. Die kunnen wij ons herinneren, maar nooit meer beet pakken.
Tijd/beweging kan dus alleen (door het)Nu (het Zien) worden waargenomen.
Dus hecht je je aan de veranderende vormen dan vergeet je dat je niet die bewegende delen bent, maar je dat immer allesomvattende en alles kennende Nu bent.
Het in-dividu is ondeelbaar. Een.
Daarachter of daarin is al(tijd Nu) het vormloze bewustzijn aanwezig, bewustzijn dat ook aanwezig is wanneer geen vormen zijn.
Dat is de Absolute -onveranderlijke- Staat. Ik weet niet meer of Saswitha het ook daar over had. Nisargadatta in elk geval zeer uitvoerig en langdurig.
Maar ook nu weer: Woorden lijken méér te delen en te onderscheiden dan Het in werkelijkheid (ongescheiden)is.
Groet!
"Dus hecht je je aan de veranderende vormen dan vergeet je dat je niet die bewegende delen bent, maar je dat immer allesomvattende en alles kennende Nu bent."
BeantwoordenVerwijderenMaar in wezen maakt dit allemaal niets uit. Als je je hecht is dat zo, hecht je je niet, dan is dat ook zo maar in beide gevallen, hechten of niet hechten is er niemand die wat dan ook doet. Niemand kan vergeten wat hij is omdat er niemand is om wat dan ook te vergeten of te herinneren. Je kunt enkel inzien dat dat wat je dacht dat je was, dat je dat niet bent. Meer kun je niet-weten.
Verder blijft alles precies hetzelfde of ook weer niet. Dat zal Niemand een zorg wezen...
freddy