woensdag 18 juni 2008

Het vuur


Waarom is hier geen vuur? En waarom staat het plaatje van die brandende boom bij het stukje van 31 mei j.l. er dan?

Er is hier het volle besef dat er zowel intensiteit nodig is om blijvend te verlangen naar het wezenlijk inzicht, alsook het diepe besef dat elk zoeken zinloos is. Elk zoeken brengt je uit het Nu, wat uiteindelijk de enige ingang blijkt voor het vinden van Tegenwoordigheid.

En wat wordt dan gevonden? Ik laat de onvolprezen Sailor Bob maar weer even aan het woord. Ik heb wel weer even genoeg geschreven de laatste tijd.

Bob: "Self shining presence-awareness is not the result of effort. There is no need to try to do something with the expectation that suddenly awareness will be there. Presence-awareness is always here and now whether it is recognized or seemingly lost. It is not something that can be created or destroyed. Conceptual thinking is like the cloud that seemingly blocks the sun. Being at ease in non-conceptual naturalness is presence awareness already here and now. Re-cognize again, and again, and again, and the knowing it is always so, is constant, in spite of what appears and disappears. Self-knowing, self-shining-- just this, nothing else".

Dat laatste kan je bij mij thuis op de 'tafel' direct ervaren. Wanneer je Dat eenmaal herkend hebt is er geen weg meer terug. Want je bent al in de natuurlijke staat. Het heeft zich getoond, voorbij alle verschijnselen.

Laat je niets wijs maken door al die grappenmakers die je enorme doorbraken en vergezichten beloven. Dat zijn maar tijdelijke en snel verdwijnende toestanden.

En wat is nodig om dit in te zien? Voortdurend en aanhoudend Zien en Voelen van wat-is. Nu! Nooit morgen, nooit straks. Alleen maar Nu, op dit moment dat de adem in en uit gaat, op het moment dat het hart klopt, op het moment dat je dat allemaal waarneemt...

Bob: "The search itself is the trap. You are already what you are seeking. You think there is something to attain or to get. You have never been anything other than that, and never could be. We hear that, but how many of us really take a good look at it and stick with it, hang onto it? What do we do? 'That is not good enough!' We will race away and look at somebody else. We will go to somebody else, hear somebody else, read another book or do this or do that, thinking we will get the answer somewhere else. But the only place the answer is, is with you.. It is not with anybody else. You already are that. You can't be anything else other than that."

En wat is dan uiteindelijk de niet te ervaren -maar niet te ontkennen- ervaring?
Een intense aanwezigheid, een doordringende stilte, ruimte, liefde. Allemaal beperkte en beperkende woorden voor Wat-Is.

16 opmerkingen:

  1. We kunnen Niets zeggen over dat wat is..het niet zoeken naar woorden ..Is..het niet iets te voor hoeven doen..Is..Het zijn Is...

    Gewoon het Leven Leven - zoals het gaat en dat is in Aanwezigheid Zijn - de rest is ilusie een Spel van het denken (ego)...

    Het Leven laten Leven..

    Thanks voor het Inzicht.

    Love..

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dag Rob,
    ik weet dat we het over hetzelfde hebben. Ik ga akkoord met wat je schrijft. Maar waarom andere leraren citeren?

    De onvolprezen Sailor Bob is al veel te veel geprezen ;-).

    Je onderschat je eigen kracht.

    Vriendelijke groeten,
    Tom

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ha!

    Dat was pure luiheid. Het maakt ook niet uit of ik het zeg, Bob het zegt of Eckhart het bijeen-gniffelt. De bron is het zelfde. Wat er hier soms in huis gebeurt kan ik dus ook niet claimen als iets van 'mij'.

    Het is er pas wanneer 'ik' er niet ben.

    Wanneer je dat eenmaal hebt meegemaakt weet je wat echt Zelfvertrouwen is. Je hoeft niet meer te vertrouwen op die feilbare figuur die je elke ochtend weer bij het tandenpoetsen in de spiegel ziet.

    Dat is voor mij de ware bevrijding.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. hoi Rob en Tom,

    zelfs onder "ontwaakten" schuilt blijkbaar een soort strijd, een 'iets' van verdediging, een ego.....
    dat niet wil opgeven, ......?

    groet,
    steff

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dan moet ik je wel een beetje ontgoochelen Rob, met alle respect: er is geen ware bevrijding. Illusie IS bevrijding. Voor wie of wat zou er bevrijding moeten zijn? Voor de vogels in de tuin of de krijsende meeuwen of misschien voor de plant in de plantenbak?
    Zelfs niet voor de ééndagsvlieg die 'het' maar even be-leeft. Het probleem is dat door al dat gepraat de dualiteit meer dan ooit op de voorgrond treedt. De vergelijking van 'hoe het geweest is en hoe het nu is' houdt de dualiteit (bijna ongemerkt) in stand en ook dat is niet meer dan illusie en dus bevrijding. Maya is meten en meten is vergelijken en da's heel goed om te weten hoeveel zout in de patatten moet maar meer ook niet. Vaak gaat het er nu op lijken dat velen hebben ingezien dat ze in dualiteit leefden en plots ontdekten dat er niet zoiets als dualiteit bestaat. Wel ze bestaat in die zin dat ze niet bestaat.

    hartelijke groet,

    freddy

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Nog even dit...

    Laat ons nu allemaal gewoon ophouden met al die Bobben Sailors en die Meisters Eckhart en die Eckhart Tollen. Ze waren er niet, ze zijn er nooit geweest en ze zullen er ook nooit zijn. Door de hele tijd te doen alsof nà hen de wereld anders werd hou je de dualiteit juist in stand en ook weer niet.
    Zelfs als je (al dan niet zwaarwichtig) gaat beweren dat je hèt gezien hebt, heb je niets gezien maar da's veel te eenvoudig en simpel zoals het leven eigenlijk is en waarom zouden we het makkelijk maken als het moeilijk ook kan?

    BeantwoordenVerwijderen
  7. ach wat,

    Rob doet maar wat hij doet.
    trouwens Freddy, je bent zelf bezig! woorden , woorden, woorden.....
    als je wil dat we ophouden, begin dan zelf het eerst!

    steff.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ja, wat is ontwaken?

    Allereerst wijs ik ten overvloede maar weer eens een keer op wat er rechts in mijn profiel staat. Ik claim geen Verlichting.

    Ik ervaar het als een lang proces (altijd Nu) wat als jong kind al begon met korte periodes van diepe stilte en geluk te midden van veel ziekte en huiselijke spanningen. Pas na mijn 40-ste begon ik dit 'veld' te herontdekken. Ik noem dat dan ontwaken.

    En wat is dan ontwaken? Wakker worden uit de dominantie van het denken? Het gaan beseffen dat er een andere realiteit ten grondslag ligt aan dit tegenstrijdige leven? Dat er onder al die herrie altijd al die Stilte is. Dat al die tegenstrijdige vormen alleen kunnen bestaan omdat er altijd die (bewustzijns-)ruimte is waarin zij verschijnen?

    Houdt dan (het ervaren van)de wereld op?

    Natuurlijk niet. Dat houdt pas op wanneer het lichaam uiteenvalt. En wat er dan met bewustzijn gebeurt....????? Er is geen lichaam meer met zijn zintuigen.. Of zijn er ook vormloze zintuigen?

    Of is het Vormloze zelf het uiteindelijk alomvattende zintuig, het Kennen, zoals alle Oude Geschriften stellen.

    Misschien vult Dat zich met beelden van een 'hemel', misschien volgt er een volgende 'vorm' in een andere wereld, of misschien rest alleen vormloos bewustzijn, te vergelijken met de droomloze slaap. Bewustzijn zonder vormen, zonder zelfreflectie.

    Wie zal het zeggen?

    Ik vind ontwaken een mooiere term dan verlichting, want dit laatste suggereert dat alles anders wordt en dat je klaar bent. En heel bijzonder bent.

    Maar ik heb hier thuis een aantal 'verlichten' ontvangen die de grootste problemen hadden met het feit dat zij 'Dat' weer waren kwijt geraakt. Mensen hebben zelfs zelfmoord gepleegd uit heimwee naar die periode of momenten.

    Maar zij waren gehecht aan de bijverschijnselen, zoals ik dat zie.

    Ontwaken is ook een proces. Wie is gelijk in één keer helder wakker?

    Ontwaken is ook iets wat de persoon nooit zelf kan doen. Het wordt gedaan, het overkomt je en het is niet van jou. Ook dàt heb ik hier herhaaldelijk benadrukt. Het is juist NIET van de persoon. Het is JUIST niet van de persoon. Het is er omdat de illusie van de persoon als de centrale doener en bepaler juist opgelost is!

    En toch blijft die persoon actief. Minder hinderlijk, maar toch...

    Je kan er niet prat op gaan (alleen maar blij om zijn) en je kan er geen spijker mee krombuigen. Het voegt niets aan mij of jou toe. Ik wordt er niet meer of beter van.

    Zoals ik het ervaar is de pijn van het 'gemis' bij mij nu aan het oplossen na jaren en jaren van zoeken en puzzelen. Je gaat veel meer over dit leven heen leven.

    Maar zoals gezegd, de persoon is er nog steeds. Die geeft extra kleur aan wat door hem heen gaat schijnen. Geen leraar is gelijk. De één is een bahkti en de andere een jnani. De één geeft zich over en de ander blijft puzzelen. De één is agressief en de ander is zachtaardig. De een is mild, de ander stikjaloers.

    De één blijft contact houden met de wereld der vormen (en blijft zodoende aanspreekbaar) en de ander verdwijnt in een wolk van zaligheid (en onttrekt zich daarmee aan alle vragen en alle vormen van kritiek).

    En niemand die er over gaat.

    Ja, de Bobben, en de Tolles. Zij zijn deel van de droom van het leven, maar zodra dat leven nog gedroomd wordt, zijn zij dus 'echt'.

    Wel beseffend dat het Enige Echte het vormloze Mysterie is. Maar dat is wèl jouw eigen bewustzijn! Dus kennelijk staat dat toe dat die echte wereld blijft verschijnen.

    Wie is er om dat af te wijzen???

    Ook de Bobben zijn niet te beroerd om citaten van anderen te vermelden. Zij weten ook dat niemand in wezen anders is dan een andere. In wezen zijn wij allen één, maar die Eenheid drukt zich uit in veelheid. En niemand die ergens voor kiest of zijn lot kan bepalen. Niemand is trouwens meer of minder dan de ander. Zonder leerlingen geen leraar, zonder slachtoffer geen dader.

    En dan is er dat laatste waar Freddy het over heeft.

    Ik weet ook wel dat wij het vormloze zijn, maar toch is er die wereld, die steeds maar weer -elke ochtend- nadrukkelijk zich aandient via de hoofdpersoon van deze bewustzijnsperiode.

    Ik heb het pas nog geschreven: alle vormen krijgen vorm door het denken, door begrippen. Zit je stil zonder gedachten, dan is er alleen wat er is. Onbenoembare, onkenbare Aanwezigheid. O.k. Maar er is geen enkele zelfstandige persoon te ontdekken die dit kan creëren of opheffen. Het zichtbare en ervaarbare leven herneemt altijd weer zijn loop. Wie kan daar wat aan doen?

    Er is alleen het weten, dat je niet de vorm bent, maar dat wat de vormen waarneemt en wat uiteindelijk ook de Bron van al dit vormen is.

    Na dit 'grootse' inzicht zal je toch naar de wc moeten wanneer de blaas op-speelt of wanneer de bruine bonen van gisteren er weer uit willen.

    Wie kan hier iets aan doen?

    En tot slot.

    Hier is vaak de neiging om alleen op de laatste bijdragen te reageren. Er staan nu na 2 jaar Bloggen al meer dan 180 stukjes op de Blog (wat een paar honderd pagina's A4 oplevert) waar ook andere thema's zijn uitgewerkt, die mij soms nu -als ontbrekend- voor de voeten worden geworpen.

    Het Chakraplein staat al 12 jaar op internet met heel veel materiaal over het zoeken en vinden en alle illusies die daarbij gekoesterd worden en doorgeprikt worden.

    Ik kan moeilijk steeds in elk stukje alles weer vervatten wat ik al geschreven heb.

    De één verwijt mij verder dat ik geen vuur heb, de ander prijst mij omdat ik het juist allemaal low-level hou en niet de guru uithang. Sommigen vinden het allemaal gebakken lucht en anderen melden mij dat hun leven er fundamenteel door veranderd is.

    Een ieder leest het zoals hij of zij het zelf ontvangt. En ik doe het, maar ik doe het ook niet.

    Rob

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Rob,

    dat is klare taal!
    dank U, Bewustzijn

    steff.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Telkens opnieuw wordt het weekdier, ondertussen teruggebracht tot de proporties van een worm, toch weer even geprikkeld en uitgedaagd. Dan is het zaak te onderkennen dat het beestje zich weer even roert. Meer dan het uitlokken, aanschouwen, besnuffelen en af laten gaan heeft al het gefrutsel en geschuifel op een forum niet om het lijf. De trekkers zijn de bekende ongenuanceerde riedeltjes van een overactief brein dat er even bij opleeft. Niks om je druk over te maken.
    Dhyan..

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Nee Steff, ik wil niets. Ik wil niet dat jullie ophouden en ook niet dat jullie verder gaan. Ik ben boter noch vis zeg maar. Ergens achteraan lopen, ergens voor of tegen zijn, iets beter of slechter vinden is altijd weer reden geweest tot het uiten van een zogenaamd ego. Het gaat dan om gelijk krijgen of dat ten minste willen hebben.
    En daar pas ik voor.

    Enne voor alle duidelijkheid: klare taal bestaat niet! Net zomin als een 'open mind'. Taal is immers nooit 'klaar', enkel stilte kan zeggen wat niemand begrijpt. Maar dat neemt niet weg dat 'de show must go on', alleen ik meen er de ballen van!

    gegroet

    BeantwoordenVerwijderen
  12. PFF- PFF- Wat een Emotie allemaal!(woorden -woorden -woorden...Gewoon de ander de ander laten ,zonder oordeel ,tja dat blijft lastig!
    Jammer dat er Zo op elkaar gereageerd wordt!
    Daardoor Mis je de inhoud van de woorden - het niet Zien en voelen van de Aanwezige Stilte...

    Love

    BeantwoordenVerwijderen
  13. ....en anoniem reageren is m.i. jammerplus. Langs de kantlijn wat roepen over anderen kan inderdaad dan beter worden vervangen door Stilte

    Rob

    BeantwoordenVerwijderen
  14. ...en vergeet niet dat al die commotie en emotie, het op elkander reageren zoals jij het zo mooi anoniem uitdrukt...die Stilte IS.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Ha Rob,

    Jouw publicaties volg ik zoals je weet al jaren. En iedere keer weer weet je mij te raken. Al is het allemaal al eerder door je gezegd, toch leidt elke nieuwe publicatie van jou weer tot zelfonderzoek. En hoewel in 1e instantie soms de neiging opkomt te reageren valt het in het zelfonderzoek gewoon stil, eindigt het in niet weten en overspoelt de Stilte mij.
    En al die reacties maken ook de diversiteit tussen mensen zo duidelijk. Ieders mening is maar een mening van het moment. Als ik goed naar mijzelf kijk wordt gezien dat mijn persoon er vaak na enige tijd weer een andere mening op nahoudt. En als er nog beter wordt gekeken lost elke mening op.
    Ik heb jouw stukjes lief, hoop dat je nog lang doorgaat.

    Johannes

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ga jij maar lekker door met het niet doen. Of was het wel doen ?
    Ik vind het grappig dat alles, zoals je zegt, in meer dan 180 stukjes van jouw hand al eens is gezegd, en men in de laatste ervan van mening is dat je onvolledig bent. Zo is overal dat punt dicht bij nu gelegen dat in het centrum van de belangstelling staat en de rest niet, of niet meer, terwijl dat punt al *tig keer is langsgekomen. Het spel speelt...

    René

    BeantwoordenVerwijderen