zondag 8 april 2007

Ontwaken


Wanneer je de gedachten hebt gezien, die vanuit zichzelf langskomen,
Wanneer je het lichaam gezien hebt, welke je niet kan zijn, omdat je het ziet,
Wanneer je je realiseert dat alles in de wereld, alles in het universum, als object gezien wordt,
Wanneer je hebt ingezien dat alleen het Onveranderlijke –jij dus als het waarnemen- die continue verandering kan zien,
Wanneer je hebt gezien dat jij altijd Nu bent, en dat alles wat gezien wordt in beweging is, van groei naar uiteenvallen,
Wanneer je hebt ingezien dat jij zelf als het Zien nooit het object van welk soort waarnemen dan ook kan zijn,

Wanneer je dat alles beseft, kan je vervolgens beseffen dat jij als Aanwezigheid onkenbaar, onkwetsbaar, dus ongebonden en dus vrij bent.

Dan kan je je ook realiseren dat er niemand is die bevrijd kan worden, dat er niemand is die kan ontwaken.

Je bent altijd wakker. Dus dan heb ik het niet over de ‘je’ die je aan de persoon en het lichaam hebt gekoppeld, maar de ‘je’ dat je als Feit, als het onontkenbare Aanwezig-zijn, bent. Je bent dat-wat-ziet, dat-wat-hoort, dat-wat is. Hier en Nu. Je bent nooit wat je waarneemt.

Dus nogmaals: Wie zou er dus moeten ontwaken? Wie kan er verlicht raken?
Wacht je nog steeds op een grootse ervaring als bewijs van het feit dat je er altijd al bent?
Wacht je nog steeds op een goedkeuring van een Meester die je vertelt dat je het allemaal doorzien hebt?

Er is geen ‘wie’ die alles doorzien kan hebben. Er is alleen Zien.

De persoon, die zgn. worstelt om zich te bevrijden, is slechts een beeld dat in jou, in Bewustzijn, zijn tijdelijke rol speelt. Maar jij bent niet die persoon, je bent niet dat lichaam.

Je bent al bevrijd, want de ware jij, jouw aanwezigheid is al vrij van alle beperkingen waar het geziene ogenschijnlijk mee te kampen heeft.

Wie moet er dus wàt doen om zich te bevrijden?

Wie moet er dus wàt doen om te ontwaken?

Wie meldt het succes van wie aan wie?

Wanneer de illusie van de doener doorzien is, zal de realisatie zich verdiepen. De invloed van denken, voelen en lichaam zal afnemen. De doorziene identificaties zullen wegvallen. Maar dat zal allemaal slechts plaatsvinden op het niveau van het geziene.

Er valt dan niets meer voor een persoon te doen, anders dan –in stilte- te verblijven. Alles doet verder ZichZelf.


Mandala © Harry van der Tuin, Amsterdam 2007

19 opmerkingen:

  1. prachtig, helder gesproken, door de
    niet/wel bestaande eeuwigheid heen; er zullen hopelijk nog vele mooie
    woorden volgen, ter lering? ende vermaek,
    groet, harry

    BeantwoordenVerwijderen
  2. 'De invloed van denken, voelen en lichaam zal afnemen.'

    'Wie'zegt dit?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dat laatste lijkt natuurlijk een flauw antwoord. Maar ik wil heel bewust uit de sfeer van discussie komen.

    Wanneer je een beetje idee hebt waarom het draait, moeten de woorden in feite stoppen. Woorden bevatten nooit de waarheid. Je blijft met woorden in het persoonlijke (want iedereen heeft zijn eigen begripsinhouden bij een woord), dus bij het beperkte.

    En vanuit het beperkte kan je nooit in het Onbeperkte geraken of herkennen. Het eindige kan nooit het Oneindige bevatten.

    Hèt grote advies van de grote Advaitameesters (die op mijn Blog de revu passeren) is dan ook: "Verblijf bij dat wat je bent, verblijf bij het Ik-Ben, verblijf bij de Stilte". Het wezenlijke kan zich in het niet-doen van jou langzaam meester maken van de vrijkomende ruimte en zich doen kennen.

    Wanneer je (volkomen) kan aanvaarden dat je niet de persoon (met al zijn woorden) bent, zoek dan zo vaak als je kan een rustige plek en verblijf in stilte bij jezelf, in Aanwezigheid. Wanneer er gedachten komen, laat ze voorbij drijven en hecht je er niet aan. Keer steeds weer terug tot die onbenoembare Aanwezigheid, die alles ziet, hoort, voelt, ruikt, proeft. Die er domweg al is voordat jij iets wil of na-laat.

    Dus: tv af, radio uit, telefoonstekker er even uit. Gewoon stil zitten. Geen meditatie. Gewoon zitten met jezelf.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Da's best als je in een klooster wilt gaan hoor, daar heb ik geen problemen mee. Maar, IK, ja IK, leef gewoon nog veel te graag om bij mezelf te gaan zitten. Waarom zou IK? IK bén altijd al bij mezelf...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ha Ikkyu,

    Wie zegt dat ik in een klooster wil wonen? Nee, dank je. Maar zo zie je hoe lastig enkel taal is als communicatiemiddel.

    Ik mis kennelijk de pointe bij jouw stukje en omgekeerd. Ik reageerde meer n.a.v. jouw reactie, dan er op. Wanneer ik wat meer tijd heb zal ik in een nieuwe notitie wat dieper in gaan op de motieven waarom ik schreef dat wij op een gegeven moment in het spiritueel proces uit de woorden moeten gaan. dat inzicht sloeg deze week ineens toe, na al wat signalen de laatste tijd in die richting. Dat 'uit de woorden gaan' heeft zulke onvoorstelbare implicaties, dat ik dat nog even op mij door laat werken.

    Hartelijke groet!

    Rob

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Rob,

    Ik merk, door mijn schrijven op fora, vaker dat de aansluiting gemist wordt omdat de ervaringswereld anders is. Jij en ik hebben ook wel eens zitten stoeien over de omstandigheid dat ik niet aan meditatie wilde. Nou kan er inderdaad sprake zijn van een vooropgezette mening over meditatie (klooster) waarom je dat niet wilt. Dan is die mening de blokkade, en poogde jij die op te ruimen bij mij. Maar ik mediteer (als het ware) in de wereld. Ik zie de achtergrond wel zonder daarvoor de stilte te hoeven opzoeken. Ook wordt vaak gezegd dat je uit de woorden moet gaan. Ik zie wel dat woorden een belemmering kunnen zijn om de geest stil te krijgen maar mijn geest wil gewoon "aangespannen" worden. Het blijft gedachten produceren. Mijn taktiek is niet er geen aandacht aan te schenken maar ze "uit te wonen". Ik denk Rob dat we allemaal ergens met specifieke kenmerken zitten die voor een ander individu gewoon net effe iets anders ligt.

    Groets,
    René

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ha René,

    Ja dat klopt, dan kan zelfs de definitie van wat meditatie is al in de weg zitten. In wezen is de ultieme meditatie verblijven in/van/als het Zelf. Niemand die het doet.

    De oude Japanse zenmeester Dogen zei dan ook dat op die manier zitten in meditatie al verlichting is. De persoon doet het niet.

    Intussen wordt alles gedaan in en door (?) Eenheid. Dus het maakt in wezen niet uit wat er gedaan wordt. Zie ook de commentaren bij 'Uit de woorden'.

    Wezenlijk zijn wij het zien zelf, en wat gezien wordt heeft dezelfde status en levensduur als de geprojecteerde film op het filmdoek. Jouw lichaam, jouw mind en de wereld zijn niet gescheiden. Dat alles wordt door het Werkelijke gezien.

    Zelfs het uitwonen wordt gezien vanuit de stilte die je toch al bent.

    Heb je dit eenmaal ingezien ben je in wezen klaar, wat de film ook verder aan komende delen te bieden heeft.

    Groets,

    Rob

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ja Rob ik kan me daar volkomen in vinden, de persoon doet het niet. Maar soms kan een terugredenering noodzakelijk zijn die uitgaat van de persoon om inzichtelijk te krijgen "waarom" die persoon het niet doet. Omdat inzichtelijk te krijgen dat ie het niet kán doen, omdat ie niet bestaat. En daar is dat onderzoek voor nodig waarover jij hier schrijft.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ja, je hebt gelijk. Maar ik ga nog even op het laatste door: ook dat behoort dus allemaal tot het domein van de duale wereld, die zichzelf doet. Of je nu blijft zoals je nu bent, of door-ontwikkelt tot een rasechte Jnani; je, de doener, de persoon, of die nu René of Rob heet, doet het niet. Het kan allemaal plaats vinden dank zij de voorwaarde van aanwezigheid van Bewustzijn, Dat wat je dus werkelijk bent, tot in de eeuwigheid.

    Niets dat zichtbaar is, niets dat beweegt heeft een eigenstandig bestaan en kan niets eigenstandigs doen.

    Het is allemaal geïncorporeerd in dat Spel dat Leven heet......
    En aangezien de regels daarvan de gemanifesteerde spelers onbekend zijn, wordt er alleen maar gedaan wat gedaan wordt. En alles in het Zicht van wie wij werkelijk zijn. Dat doet dus niets.

    En waar dan de aanjaagfunctie van de objectieve wereld zit blijft m.i. een mysterie. Volgens Adams is dat de mind. Maar ja, dat zijn ook maar series gedachten, die wij kunnen waarnemen. En waar komen die vandaan???

    Mijn conclusie is dat het gevolg zijn oorzaak nooit zal kunnen doorgronden. Vandaar dat eens de stilte zal vallen.

    Rob

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Tja Rob, de aanjaagfunctie is in mijn optiek het onderscheidingsvermogen. De noodzakelijkheid van splitsing opdat het zichzelf kan ervaren in de positionering in een tegengestelde pool, is dat wat ik de droom van god noem. Als iets een plaats kan krijgen is er geen noodzaak tot het verklarend zoeken, anders blijft het maar een ondoorgrondelijk mysterie dat de menselijke geest (mind) denkt te kunnen behappen (lees bezitten). De geest wil eigen maken en denkt dat ook te kunnen.

    De objectieve wereld is geen probleem alleen de functie van de geest vraagt om een herbezinning tot wat het in staat is te begrijpen. Binnen zijn eigen context kan het bevredigd worden met een begrip (de droom van god), als dat niet het geval is verdwaalt de geest in een gigantische hoeveelheid aannames die we uit de religies kennen. De mens is om die reden in grote verwarring geraakt en zoekt houvast. Je beoogt dat, in mijn optiek wel juist, aan te geven met dat het gevolg zijn oorzaak nooit zal kunnen doorgronden, maar wie wil zich daar nou vrijwillig bij neerleggen. Overgave is niet de sterkste kant van de geest. Sterker nog de geest zal in alles reden en aanleiding vinden te blijven behappen ook spiritualiteit. Daarom moet de werking van de geest ook in het onderzoek worden betrokken en dat doet Adams op overtuigende wijze.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ja, dat klopt. Adams is net als Bob Adamson kristalhelder. Wat -net als bij Nisargadatta- verwarring kan geven is dat ook hij spreekt tegen leerlingen en groepen met een diverse achtergrond en ontwikkeling. Sailor Bob ramt er al 30 jaar één consistent en consequent verhaal in.

    Adams varieert dus. De ene moet met Bhajans beginnen, terwijl de tweede louter in het Zijn moet verblijven en de derde -op de rand zittend van inzicht- meer Bhakti moet worden. Meer gevoel, meer Overgave. Dus die moet weer Bhajans zingen en gaan bidden (!).

    Ed Muzika, de samensteller van de website vertelt bv dat hij door de vraag "Wie ben ik?" verkeerd te interpreteren wel tien jaar lang totaal verkeerd ging en vast liep. Ed Muzika adviseert vanuit zijn eigen ervaringen je dus op Hara te concentreren, ver weg van het hoofd, dus van het denken en te zingen. Die man heeft daarvoor tien jaar of meer in zenkloosters gezeten en het pas na een jaar of 7 geloof ik, bij Adams gevonden...

    Ook Sailor Bob adviseert trouwens om het Zijn met 'warmte' vanuit gevoel, te benaderen. Dus eenmaal-verstandelijk- wetend dat je Dat bent, moet dit besef doordrenken en verdiepen met gevoel respect en liefde.

    Wanneer dat dan van binnen uit beantwoord wordt, gaat het feest pas echt beginnen. Dan komt de 'uncaused joy' naar boven wellen.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. In dat licht dat er tot diverse niveau's gesproken wordt moet je die uitspraak, denk ik, ook zien en dus niet alles even letterlijk nemen. Het moet eerst individueel passen om te kunnen raken. Uiteindelijk kun je niveaus van ontwikkeling onderkennen en ook die uitspraken plaatsen. Strikt genomen (vanuit het absolute) zijn die niveau's er helemaal niet maar wel vanuit het ervaren en begrijpen.

    Ha ja dat feest en die uncaused joy ben ik deelgenoot geworden.. het is heerlijk om te leven en morgen mag het afgelopen zijn niks dat vastgehouden hoeft te worden, niks dat krampachtig probeert vast te houden. Het is allemaal zoals gezegd één grote uitbarsting van energie die rondzingt in de wereld. Moge dat iedereen deelachtig worden..

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Mijns inziens heb je o.m. het verstand nodig om te komen tot
    "het absolute" alwaar het verstand wordt uitgeschakeld. Waneer je weer terugschakelt besef je vervolgens dat je ook in de wereld leeft.
    Daarna volgt het besef dat alles één is.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Het Naamloze tooit zich in deze reacties onder vele namen, die evenals het Naamloze onkenbaar zijn alhier.

    Dat maakt het soms lastig de anoniemen te volgen.

    M.i. kan het verstand (de lange rij gedachten die in bewustzijn verschijnen en waarvan de bron moeilijk aan een persoon-die uit louter gedachten bestaat- te koppelen is) niemand tot het Absolute brengen.

    Ten eerste ben je in aanwezigheid al het Absolute, dus wie brengt je waar?
    Ten tweede kan het eindige het oneindige niet omvatten. Het beperkte kan niet zijn Bron bereiken. Het zit in hem en om hem heen en toch onbereikbaar ongrijpbaar....

    M.i. is elk besef een reactie op een waargenomen feit. Het Feit van het Zijn openbaart zich. Het residu aan denken dat nog aanwezig is van de doorziene persoon knabbelt nog wat na over de verovering, niet inziende dat het zelf is opgelost in het Ongekende. En niet omgekeerd.

    Rob

    ps
    Tsjonge wat een woorden. Doet mij weer denken aan die grappenmaker die een bewijs wil hebben voor het bestaan van het bestaan. Hij schrijft er eindeloos ingewikkelde boeken over, die moeten leiden tot 'zijn' eenheidstheorie. En hij noemt zich verlicht.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Hey Rob,

    Ja ik liet het maar anoniem omdat wij ogenschijnlijk de enigen waren die hier uitwisselden. Volgens mij bedoeld laatste anoniem te zeggen dat je het denken nodig hebt om voorbij het denken te kunnen komen. Dat vervolgens ingezien wordt dat het denken onvermogend is uitkomst te bieden en daarmee zijn prominente plaats verliest. Mogelijk bedoeld hij dat hij door in dat vacuum te zijn terechtgekomen de afscheidende werking van het denken heeft doorzien en terugkomende in de wereld van de verschijnselen die eenheid is gaan zien. Realisatie in een notedop dus.

    Groets,
    René

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ha René,

    Er zijn ook anderen die ik ken die hier wel eens als Niets vanuit het niets verschijnen.

    Ja, je hebt het mooi geformuleerd.
    Het is als Nisargadatta die zegt dat je je op de een of andere manier een weg moet zien te denken uit het beperkende. Je hebt als mens natuurlijk alleen een 'mind'om dat soort voorbereidende bewegingen te maken. Dan kan je -zoals wij dat al tijden doen- het Ongekende van alle mogelijke kanten proberen te benaderen. Alleen moet de mind op een gegeven moment achter je gelaten worden, zodra zijn beperkingen zijn doorzien. Tenzij Eenheid zich spontaan realiseert. Dan is het Genade.

    Maar ja, het blijft dus in alle gevallen de vraag 'Wie doet het...' Uiteindelijk altijd het Zelf dat zichzelf (her)vindt.

    Groets,

    Rob

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Rene, ik ben de anoniem van 11.23 u. Ik ben blij met jouw reactie. Jij zegt het precies zoals ik het bedoelde. Ik probeerde zo eenvoudig mogelijk uit te leggen wat ik ervaren heb, zodat het (hopelijk) voor andere mensen niet zo ingewikkeld lijkt. Door veel te lezen (waar je toch je verstand voor nodig hebt) ben ik uiteindelijk gekomen waar ik nu ben. Vriendelijke groet, Els

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Hoi Els,

    Ik hou wel van puzzelen, dus daar was ik op mijn beurt weer blij mee.

    Liefs,
    René

    BeantwoordenVerwijderen