Wij lezen en luisteren intensief naar guru’s en spirituele leraren,
In de hoop die ene zin of dat ene woord, dat alles oplost, te horen.
Maar daarmee leggen wij ons lot in handen van een extern object,
Welke vaak niet eens levend aanwezig is.
Zie guru’s en leraren -zegt bvb Robert Adams- als voorbeeld voor het gegeven dat het dus Kan.
Bevrijd te zijn, tot Zelfrealisatie te komen.
Maar ook guru's blijven externe bronnen, objecten in jouw bewustzijn.
Het is hun verhaal.
Maar hun Zelf is jouw Zelf.
Zij zeggen het notabene zelf.
De enige direct levende kern zit in je zelf.
Jijzelf bent het Enige Subject.
Al het andere, al het zichtbare, al het ervaarbare zijn slechts objecten.
Woorden zijn slechts wegwijzers.
Maar woorden zijn gekend, oud,
Hun betekenis is vaak veranderlijk, afhankelijk de vertaler, afhankelijk de cultuur van de taal,
Afhankelijk van jouw opgeslagen kennis.
Maar wat méér is:
Woorden zijn nooit het feit.
Zij zijn maximaal een beschrijving achteraf.
Zij kunnen een herkenning geven maar ook enorme misverstanden veroorzaken.
Er kunnen eeuwenlang oorlogen om gevoerd worden.
We moeten dus naar het Feit Zelf,
Het Aanwezige, Bewustzijn, het Onkenbare, het Niet-iets.
Dat is de Stilte in ons.
Zonder woorden.
En zie wat er gebeurt wanneer er geen woorden zijn…
Het is al tijd Dit Moment,
Het is altijd Dat-wat-is, precies zoals het is.
Alle grandioze vergezichten, uitleggingen, getuigenissen zijn weg, opgelost in het niets
Het is jouw enige ervaren.
Er is geen spiegeling meer met de getuigenissen van de meesters.
Hun woorden leiden je weer in tijd en ruimte,
Zij doen jou denken dat je nog iets te bereiken hebt,
Waardoor alles beter wordt dan het nu is.
Laat het denken vallen,
Besteed er geen aandacht meer aan,
Hecht je er niet aan,
Volg het niet.
Er is dan geen doel meer,
Geen vergelijking,
Geen verleden,
Geen Tijd.
Alleen Heden, Nu
Dat wat je bent.
On-ontkenbaar Aanwezig.
Ik Ben
Dit
Dus woorden zijn dus het persoonlijke, het beperkte.
Stilte is het alomvattende, het onbeperkte.
Rob, mijn grote vriend, wat sluit je weer mooi aan met waar ik mee bezig ben. De Guru hangen we allemaal, behept met enige kennis van zaken, uit. Al zijn er natuurlijk ook die niet gehinderd worden door enige kennis van zaken en hiermee verwijs ik dan ook naar onze gemeenschappelijke vriend. Zolang er een opvatting heerst dat er iets te verbeteren valt zijn wij (jij, ik, wie dan ook) een Guru. Om die reden zijn er vervolgens weer antiguru's die verkondigen dat er niets kan worden gedaan. En het mooie ervan is ze hebben allemaal gelijk, maar hoe weet je dat nou ? Omdat het allemaal Zelf is dat met zichzelf speelt, zijn alle uitdrukkingsvormen waar. Want er is alleen maar dat Ene. Maar binnen die uitdrukkingsvormen zijn er velen behept met een besturingsmechanisme. Ze weten dat ze hun wereld zelf scheppen binnen de droom van God met allle faciliteiten die we kenmerken als de vrije wil. En zoals je zegt "alles wordt gedaan" zo wordt ook dit allemaal gedaan. De verschijnselen doen zichzelf. Het is een groot feest van de herkenning van Zelf. En zoals we ondertussen weten wordt dat niet door iedereen gezien omdat vrijwel iedereen druk doende is zijn onverklaarbaar bewoonde woning om te toveren tot een paleis. En de Guru trekt in zijn onnozele wijsheid telkens een steentje uit de muur waarbij soms een bouwwerk omdonderd en we beseffen dat we helemaal de grond vergeten waren waarop we stonden. Leuk hé ? En als we ingezien hebben dat er niets te verbeteren valt vallen we vanzelf stil in een natuurlijke meditatie. Tenzij we in compassie met het lijden van het mensdom ook steentjes uit muren gaan trekken. Niet omdat er iets te verbeteren valt maar gewoon iets dat gedaan wordt. Waarvan je de getuige bent dat dat gedaan wordt.
BeantwoordenVerwijderenJa, zo simpel is het dus.....zelfs de laatste pogingen van de zoeker (die zich mijzelf noemt) om de laatste minieme restjes twijfel op te ruimen, worden eenvoudigweg zonder inspanning en zonder enig commentaar gezien.
BeantwoordenVerwijderenNiets dat reageert.
En dat is het dus.