donderdag 23 november 2006

Weten


Je weet dat je 'er' bent, wanneer het zoeken van zelf opgehouden is.
Want het Zijn is in zichzelf voldoende.
Het is wat het is en heeft geen behoefte aan verdere conceptualisering door Zich-Zelf.
Het hoeft zichzelf niet te overtuigen van zijn eigen aanwezigheid.

Dit zijn onzinnige zinnen, want:
Er is geen scheiding in Zijn.
Dus er is ook geen beweging naar voleinding.
Alle scheiding is het misverstand van het Object dat zich Subject waant
in een objectieve wereld.
Dat onderscheid is er niet.
Alles is Een en geen Twee
Niemand dus die zichzelf kan ontdekken.

De beginzin: "Je weet dat je 'er' bent" is dus onzin.
Er is geen apart 'je' dat 'er' kan zijn.
Er is alleen Kennen, Waarnemen Nu.
En alles verschijnt daar in.
En dat Kennen is wat je bent.
Niets om te bereiken,
Open (ruimte-gelijkend) Gewaarzijn.

7 opmerkingen:

  1. Wat we weten, is een druppel;
    Wat we niet-weten, een oceaan.

    (Isaac Newton)

    ZIJN omvat weten en niet-weten
    en overstijgt deze.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Die vergelijking druppel-oceaan is een rot-vergelijking, want hij klopt niet.

    Wat versta je onder weten? Begrijpen of Kennen? Begrijpen is cognitief, Kennen is zuiver waarnemen van wat is.

    Ik heb het over moeiteloos, niet-intentioneel en conceptloos Kennen, Keuzeloos Gewaarzijn, Puur Ervaren, Zijn...

    Alles wat gezien wordt is niet het Zien ofwel het Zijn zelf. Het Zijn is het enige wat niet gekend wordt. En dat is wat je in essentie bent.

    Rob

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Als de druppel tot inzicht komt, dat hij de oceaan al is, dan is dat zowel ZIJN als WETEN.
    Zo rot is die vergelijking nu ook weer niet.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ja, ik kon het woord rot niet meer vervangen na plaatsing. Nou, laat ik het zo stellen. De vergelijking is nog al afgekloven in Advaita en is op zich is overbodig.

    Het legt een dubbele laag op iets wat zelf via zelfonderzoek heel snel in zijn essentie gezien kan worden.

    Je kan zien dat alles gezien kan worden, van het laatst zichtbare van het oneindig universum tot de miniemste gedachte of beweging van wat je ooit als je-zelf beschouwde.

    Alles wordt gezien en is daarmee 'gezien'. Alleen het zien zelf blijkt onzichtbaar, onkenbaar te zijn. Het onvergankelijke Niet-iets wat wij Zijn. Hoe je het verder ook noemt want het is zijn aard niet-conceptueel.

    Rob

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ja, uiteindelijk is elke vergelijking overbodig en ZIJN niet-conceptueel.

    En WETEN dat we NIET-WETEN is het begin van ZIJN.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ja, het lastige van concepten is dat daar verwarring over kan ontstaan, omdat de definities niet behoeven te overeenkomen. Weten kan een cognitieve functie zijn en weten kan gelijk gesteld worden aan Kennen.

    Bij elke discussie is dus een sluitende definitie van het begrip per deelnemer eigenlijk onontbeerlijk.

    Ik was daar eigenlijk ook niet helder in zie ik bij nadere beschouwing. Het was niet echt mijn dag gisteren.

    Zo zie je maar weer de beperking van de woorden. Woorden kunnen slechts verwijzen naar feitelijke ervaringen. Die verschillen per mens. Toch moeten we streven naar een zuivere communicatie, terwijl de onzekerheid over de werkelijke ervaringen altijd blijft.

    Zijn is dus niet conceptueel. Zijn is in mijn opvatting het feit van Bewust Aanwezig-zijn. Kennen. Weten dat je er bent.

    Daarom klopt de laatste zin van de helaas wederom anonieme reactie niet. Bij NIET-WETEN (in de zin van Niet-Bewustzijn)is er geen (besef van) Zijn. In non-dualiteit is er Eén (overgankelijk)Zijn. Dat is de Ongrond van het bestaan.

    In de zin "En WETEN dat we NIET-WETEN is het begin van ZIJN" is het eerst gebruikte begrip Weten gelijk aan het Kennen, en het tweede Weten (in het NIET-WETEN)gelijk aan het begrip Cognitief Vatten ofwel begrijpen.

    Wij zijn in essentie het Kennen, het Weten van Zijn. Je weet dat je er bent omdat je wéét (ziet!) dat je er bent.

    Wij kunnen niet Kennen dat we niet Kennen. Wij kunnen ons Kennen niet Kennen, dat is wat anders. Het Kennen is altijd de laatste instantie. Dat zegt dat er Bestaan is. Is dat er niet, dan zijn wij er niet. Zo simpel is dat.

    Nondualiteit stelt dus dat de hele schepping omvat wordt door en afhankelijk is van-, ja zelfs gelijk gesteld kan worden aan Kennen ofwel Bewustzijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Zuivere communicatie is alléén mogelijk van Hart tot Hart, als de stilte spreekt.

    BeantwoordenVerwijderen