Ik ben de laatste tijd een beetje uitgeschreven. Er was net iets aan het opkomen, toen ik toevallig dit stukje van Jan van Delden op mijn pc tegenkwam, waar ongeveer het zelfde in beschreven stond. Hoe kan je je bewust worden van datgene wat je al die tijd al bent.Mooier kan het niet uitgelegd worden. Maar er is een maar.....
Eerst maar eens lezen. Ik verwijs i.p.v. de eerst hier geplaatste (te lange) tekst maar naar de weblink van Amigo:
Het "maar..." van mij aan het begin is uiteraard het inzicht, dat zo lang er een 'iemand' is (ook al noem je hem 'niemand') die het idee of het gevoel heeft 'er-nog-niet-te-zijn' er dus 'iets' naar dat onkenbare 'niets' gaat zoeken. Jan van Delden zegt dat in feite ook steeds. Het is eigenlijk bespottelijk om te oefenen om te 'zijn' terwijl je al bent..... Je loopt dus louter achter een idee aan.Wanneer die beweging van imaginaire ontevredenheid bestaat, blijft er een zinloze beweging naar ....wat? Die wonderen die je door anderen beloofd worden? Is dat wat je bent nu niet één en vooral exact wat nu is zoals het is? Bestaan zoals het is?
Waarom een methode tussen jou en jou zetten om jou te bereiken?
Waarom afstand en tijd scheppen tussen jou en jou(w)-zelf, wanneer het toch duidelijk is dat je al bestaat. Nu op dit moment.
Besef dat zonder dit bestaan er niets was om te weten of te vragen.
Je bent al lang daar waar je wenst te wezen.
En dan toch is er die illusie van tijd nodig (desnoods tientallen jaren) voor het kwartje valt.
De vraag is of je, als het kwartje echt gevallen is, je dit alles dan toch gaat blijven analyseren?
BeantwoordenVerwijderenIs het dan geen hoog tijd om gewoon te leven?
Ik blijf met het gevoel zitten dat je "de toestand" heel goed begrijpt maar ben je ook in die toestand?
Ja, ik merkte al eerder dat je behoefte aan een keurmerk hebt. En dan vergeet je te lezen wat er staat.
BeantwoordenVerwijderenWat wil je? Een bewijs in de vorm van een beschrijving? (wat nooit de waarheid kan zijn?). Vreemd. Je weet toch dat er geen 'ik' is die wat kan toevoegen aan het Zijn? Een briefje plakken op Leegte?
Dit is het, Hier, nu, zoals het is.
Het betreft hier trouwens geen zelfhulp maar uitleg aan diegenen die om toelichting vragen, op zoek zijn etc. Niet ongebruikelijk toch?
'Het' leeft inmiddels gewoon verder met de schrijver als voornaamste beeld te midden van een dwaze wereld..
Ok. Vergeef me.
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat ik inderdaad niet echt gelezen heb wat er staat. Ik haak af bij die analyses. Maar ik ga akkoord dat andere mensen er misschien wel iets aan hebben.
Het was ook een test om te zien of je nog kwaad zou reageren maar dat heb je niet gedaan, en dat siert je.
Ik wens je het beste.
Tom
Ha Tom,
BeantwoordenVerwijderenEen test-Kees dus.
Ik kan wel eens pittig reageren, maar kwaad ben ik alleen bij onrecht. Trouwens...wanneer je verhalen over Nisargadatta of Krishnamurti leest...die konden kwaad zijn, daar ben ik een eitje bij vergeleken. Ook over Alexander Smit en een Sailor Bob zijn verhalen over ferme uithalen. Maar hun statuur is onweersproken. Het zijn maar vormen...
Trouwens dat schrijven doet zichzelf.Ik verdien er geen rooie cent mee, ik wordt er niet beroemd mee, ik heb geen sanyassins (wat ik ook nooit zou willen).
Een ander verzamelt postzegels of wiedt zijn tuin. Ik doe dit.
Groet!
Rob
Dat wat onzichtbaar is onzichtbaar laten zijn is de kracht die je vanuit het spiritueel ontwaken mee gegeven wordt. Dat is het leven beschouwen vanuit het niets. het iets dat gerelateerd wordt aan vorm en zoals je beschrijft, het vormeloze, het onzichtbare, dat wat beleefd wordt en dat de individuele aanwezigheid in staat stelt te ZIJN.
BeantwoordenVerwijderenMaar wie zei dit?
BeantwoordenVerwijderen