Pas na zijn bezoek kreeg ik een 4 uur durende dvd van een retraite van hem in Findhorn in huis. Ik heb genoten. Veel humor, veel understatement en voor velen wel heel veel tips en aanwijzingen. Tolle pendelt heen en weer tussen de wereld van het Vormloze en de wereld der vormen. Hij adviseert in feite (met Boeddha) de gulden middenweg. Niet teveel vergeestelijken en niet teveel verwereldlijken.
In die zin lijkt hij wat verder van het radicale pad van Advaita af te staan, maar dit blijkt een misverstand. Regelmatig laat hij zijn toehoorders weten dat er niets persoonlijks is. In de wereld van het denken komen en gaan de gedachten in de 'eigen' bewustzijnsruimte. Je doet ze niet. Maar door ze te zien kan je de kracht ervan ontmantelen en kom je in de ervaring van jouw eigen ruimte, die der Stilte. Je leest of hoort deze aanwijzingen eigenlijk pas, wanneer je het zelf (Zelf..) herkend hebt.
Alert aanwezig zijn bij alles wat je doet, geen aandacht geven aan de voortsnellende gedachten, doet je de altijd aanwezige Stilte ervaren. Die Stilte is wat je in essentie bent, zegt ook Tolle. Dat is jouw Zelf en dat Zelf is ook niet persoonlijk. Het is niet van jou als persoon. Het is het Collectieve Zijn. Dat is er al voordat je geboren werd.
Er is dus niets persoonlijks!
Hij stelt dan de vraag: "Dus waarom zou je jouw Zelf willen realiseren door methoden toe te passen als meditatie?"
Dan gniffelt hij en geeft zelf het antwoord: “Hoe zou je iets -een methode- tussen jouw Zelf (wat je al bent) en jouw Zelf (wat je wilt vinden) plaatsen. Om je-Zelf te vinden? Je bent al het (je-)Zelf."
Er valt -concludeer ik maar- niets anders te vinden dan dit besef. De rest is entertainment, wat dus ook op zijn beurt 'nothing personal' is.
Het onuitgesproken probleem blijft dan dat wanneer er niets persoonlijks is, wie dan wordt aangesproken om dit in te zien en er 'wat' aan te doen of dit juist na te laten. Maar goed, dit is de spagaat waarin je onvermijdelijk terecht komt wanneer je het Vormloze wil uitleggen in/aan de wereld van de vormen.
Daarom zweeg Sri Ramana dan ook liever.
Het kan zijn dat inzichtelijkheid veel "fun" teweeg brengt zoals bij Tolle, maar, het kan natuurlijk ook zijn dat de tredmolen voor de vierhonderduizendeenentachtigtigste keer een herkenningspunt passeert waardoor je het wel "gehad" hebt met reageren.
BeantwoordenVerwijderenEr is geen tijd, dus ook geen vierhonderduizendeenentachtigtigste keer van wat dan ook...
BeantwoordenVerwijderenin de herhaling.. Rob kan je de lust vergaan. Het hoeft niet persé zo te zijn dat geen ander gezien wordt. Er is dan wel niemand je beweegt je in het duale. Of hoe Tolle het uitdrukt "je pendelt heen en weer tussen de wereld van het Vormloze en de wereld der vormen.
BeantwoordenVerwijderenEn het Vormloze -wat je bent- kijkt eeuwig toe....zelfs naar mijn lusten.
BeantwoordenVerwijderen(wink)
Er is trouwens geen wet die vastlegt hoe er gereageerd wordt. Niemand heeft ook het alleenrecht op de waarheid. Wel of niet reageren, wel of niet stoppen met 'pogen', het zijn mijn inziens allemaal wegen die naar Rome leiden. Elke week satsangen is een optie. Boeken lezen is ook een optie. Helemaal niets doen is ook een optie.
BeantwoordenVerwijderenElk vogeltje zingt en zoekt zoals het gebekt is.
Het gaat er over "hoe" er gezien wordt. Je dicht Ramana hier iets toe vanuit jouw beleving en ik wijs op een andere mogelijkheid.
BeantwoordenVerwijderenHeeft Jezus geleden aan het kruis, denk je ?
Ha René,
BeantwoordenVerwijderenJe dicht mij iets toe wat ik in mijn laatste stukje nergens geclaimd heb. Ik refereer slechts aan de essentie uit een lange rij uitspraken van Ramana m.b.t. de waarde van Stilte.
Je vraagt hoe er gezien wordt? Zolang er een beleven van een lichaam is, is er het "Ik Ben", het weten van Zijn, dat kennis neemt van de wereld middels de som der zintuigen. Wanneer het lichaam wegvalt is deze vorm van bewustzijn verdwenen. Bewustzijn heeft dan geen ogen, oren, een neus, een tong en tastzin meer ter beschikking.
Wat er na de dood van het lichaam dan voor in de plaats komt is voer voor mystici, helderzienden, paragnosten etc. Misschien is er een tussengebied waar er bewustzijn is in analogie met het voorgaande lichaamsbewustzijn. Wie zal het zeggen?
Maar wij kunnen er tijdens het leven van het lichaam wellicht een voorproef van Zijn zonder objecten krijgen. Dan heb ik het over de Kensho en Samaddhi ervaringen. Dat zijn -tijdelijke- 'doorbraken' van onpersoonlijk bewustzijn. Dan worden door degenen die dat overkomen is o.m. ervaringen van (Kosmische) Eenheid, Zaligheid, Volledig Weten of Totaal Niets gemeld.
Wanneer het stadium van "Ik-Ben" overstegen is door het besef dat je naar dit hele systeem zit te kijken is er de Absolute Staat, waar er geen kennis is van gebeurtenissen en vormen, maar er wel weten is van Zijn. Maar er is geen Zelf-bewustzijn. Het Zelf heeft geen kennis van zichzelf, want het IS..Absoluut Een. Van dit niveau valt dus niets te vertellen. Je (de duale persoon)hebt voor het doorgeven van dat soort ervaring dan alleen duale middelen tot je beschikking. En die kunnen de non-duale toestand niet omvatten en adequaat beschrijven.
Die Absolute Staat is er in wezen nu al, als 'verborgen' Bron van alle zien. Je weet dat je ziet maar je zal het Zien nooit kunnen zien.
Ik dicht hier Ramana dus niets toe, maar ik concludeer uit de hele rij boeken die ik van hem heb gelezen, dat hij (net als Nisargadatta) Stilte verkoos boven praten. Stilte is het zuivere Zijn en uit die Stilte worden woorden ontlokt. Maar die woorden zijn altijd minder -want duaal, tegenstrijdig, slechts beschrijvend, gevoed door de cultuur waarin zij gebruikt worden- dan hun zuivere Bron. Dus de Stilte is veel krachtiger en appelleert aan dat gebied in de toehoorder dat ook al die Stilte is (zie H. 9 uit de Leringen van Ramana Maharshi samengesteld door David Godman Mirananda 1990).
Die laatste vraag mag jij zelf beantwoorden.
Ow.. ja dan heb ik het anders gelezen. Het "Daarom zweeg Sri Ramana dan ook liever" relateerde ik aan het voorgaande, hetwelk een interpretatie is van één mogelijke reden om niet te spreken en ik gaf je een andere.
BeantwoordenVerwijderenJa, ik zit ook vaak op jouw reacties te studeren alsof het cryptogrammen zijn.....:)
BeantwoordenVerwijderenEn nu die vraag over Jezus dan toch nog? (de tv reparateur verschijnt toch nog niet...)
Als ik jouw vraag lees, ga ik gissen wat je er mee bedoelt. Geen idee.
1) Misschien refereer je aan de wijze waarop een avatar als hij met zo'n gebeuren om gaat. Voelt hij pijn, of is hij al zo ver weg dat dit niet ervaren wordt. Ramana en Nisargadatta hadden elk ook pijnlijke ziekten, maar klaagden nooit, al kreunden ze soms van de pijn, zoals hun devotees meldden.
2) Maar je kan er ook mij op wijzen dat alles Een is en dat Jezus niet eens bestaan heeft, zoals Nisargadatta en Ramana ook niet.
Robert Adams heeft daar een mooi stukje over:
"Er is maar een manier om vrede in de wereld te brengen. Er is maar een manier om je zelf vrede te geven. Er is maar een manier om problemen op te lossen. Er is maar een manier om je zelf te vinden. En die weg is het realiseren dat alles Bewustzijn is.
Wat bedoel ik hiermee te zeggen? Neem nu alles in deze ruimte; de ramen, de lampen, de stoelen, de bank, het kleed, het licht en je lichaam. Ze bestaan niet in werkelijkheid. Ze zijn Bewustzijn. Ik ga niet zeggen dat Bewustzijn deze dingen geschapen heeft. Ik ga niet zeggen dat er eerst Bewustzijn was en dat deze dingen uit Bewustzijn zijn voortgekomen, integendeel! Ik zeg je dat alles dat je lijkt te zien, dat je met je oren denkt te horen; dat je met je tong denkt te proeven; dat je met je handen denkt te voelen Bewustzijn is.
Er is een matrix van het Bestaan en dat noemen we Bewustzijn. Een andere naam voor dit Bewustzijn is Gelukzaligheid. Het is alomtegenwoordig. Als je jezelf daar in laat opgaan, word je het Zelf. Dat is namelijk je ware natuur. Het voedt zichzelf.
Nogmaals, de wereld, het Universum, is er niet uit voortgekomen. Soms hoor je vertellen dat de wereld een voortbrengsel is van het Bewustzijn, waarin het ook weer terug zal keren. In werkelijkheid is er niets om naar terug te keren. Bewustzijn is Zuiver Gewaarzijn. Het is zichzelf gewaar als de Absolute Realiteit. De wereld kan je vergelijken met de beelden in een spiegel. Waar komt die spiegel vandaan? Nergens vandaan natuurlijk want hij bestaat niet echt. Nu kan je proberen de beelden in de spiegel aan te raken, maar wat je aanraakt, is de spiegel. Als je nu ontwaakt, besef je dat jij de spiegel bent en dat de beelden van de wereld niet anders zijn dan fata morgana's in de woestijn, als een stuk touw waarvan je dacht dat het een slang was, of als het schijnbare blauw van de hemel. Maar waarom gebeurt dit alles? Er gebeurt niets. Het lijkt te gebeuren. Het lijkt erop dat het lijkt te gebeuren en zo kunnen we de hele avond wel doorgaan. Het is heel moeilijk voor de menselijke geest zich voor te stellen dat hij niet is wat hij lijkt te zijn. Toch is dit precies wat we moeten doen. Niets is wat het lijkt te zijn. Er is geen dualiteit. Onthoudt wat ik probeer over te brengen. Er is geen sprake van het Bewustzijn èn de wereld. Er is alleen maar Bewustzijn, en jij bent Dat."
Tot zover Adams.
In dat geval is het feitelijke ooit materiële bestaan van een Jezus niet meer dan een verschijning Nu in Bewustzijn middels een verhaal of een allegorie. Zoals ook degene die dit nu zit te typen niet meer is als iets dat gezien en ervaren wordt. En hij tiept iets aan zichzelf, al zit daar de naam van René aan vast.
Kortom.....
Wanneer mijn dochters dit zouden lezen zullen zij denken dat het niet goed met hun vader gaat. Integendeel! Hij bestaat niet los van Bewustzijn....en kan dus nooit verloren gaan.
Ha Rob, ik vind het wel grappig te zien welk een stortvloed aan woorden kan ontspringen aan een enkele. Je trekt de kast flink open en het valt me niet licht een keuze te maken waarop te reageren. Het voorproefje van Zijn bij de dood van het lichaam omdat dit zo lekker aansluit bij het onderwerp, de subjectieve beleving zijnde de wereld van vorm, alsmede pure speculatie omtrent de aard van bewustzijn daagt uit tot reageren ware het niet dat je uit voorzorg vast al de wind uit de zeilen hebt genomen. Een handigheidje waar je lekker mee weg komt, terwijl het toch de aanzet tot obstructie stiekum al heeft gegeven. Laten we het op gerealiseerd bewustzijn en bij ontcijfering van cryptogrammen houden.
BeantwoordenVerwijderen:0)
Ha René
BeantwoordenVerwijderenJa! Je hebt gelijk, maar driekwart van de stortvloed was van Robert Adams, die overigens exact hetzelfde zegt als alle Advaita en zenmeesters. Gerealiseerd bewustzijn is en blijft (gemaakt van) bewustzijn. Maar dat is zowel voor mij als de meeste lezers hier nog geen zaak van volledig doorleefde ervaring. Ik voor mij weet dat het niet anders kan zijn, maar toch blijft de wereld met haar veelvuldige kleurenpracht nog steeds aan mij trekken in het willen bewijzen (van de wereld) van haar 'echtheid'.
Maar aangezien 'tijd' doorzien is en de wereld in het altijd Nu zijnde Nu een houdbaarheidsdatum van zelfs geen nanoseconde heeft, stink er niet meer in, dus de obstructie mijnerzijds zet zich voort.
Trouwens het regende, het was koud en Philips kwam pas om 5 uur mijn tv ophalen. Tijd genoeg voor wat tikwerk...
BeantwoordenVerwijderenHet is wat het is en daarmee is alles gezegd, ondanks en dankzij al het geneuzel daaromtrent.
BeantwoordenVerwijderenHeb, overigens en desondanks, de CD One Chance van Paul Potts besteld bij Bol.com, maar ze kunnen niet op tijd leveren, kennelijk vanwege de grote vraag. Bin sehr gespannt wie es sich anhört.
Groets,
We gaan weer even spelen dat ik het wél en jij het niet weet....
BeantwoordenVerwijderenDe wereld wil jou niet overtuigen van zijn echtheid. De wereld is een toverlantaarn die je de plaatjes voorschotelt waarover je alleen maar met "ohhh" en "aahh" of "bah" naar behoefte, al dan niet, hoeft uit te laten.
P.s. men beziet hier de dominante "ik" en zijn arogantie.
Een "doorleefde ervaring" is met zichzelf in tegenspraak, leven en doorleven is dat wat er gaande is en ervaren is datgene wat zich laat beredeneren.
Het mechanisme wil toch steeds weer dat die (schitterende en veelgeroemde) "altijdtegenwoordigheid" te vinden is in de geleefdheid, in de vorm. En al weet je (tegen beter weten in) dat dat niet kan het mechanisme blijft tenminste zoekende om richting te geven aan het huidige ervaren dat kennelijk niet naar (volle) tevredenheid is.
Ja, met die doorleefde ervaring is bedoeld te zeggen dat het niet één momentje betreft, maar een ten diepste en met herhaling ervaren feit. Tsja, de betekenis van woorden blijft afhankelijk van hun definitie....Wat wij hier al vaker hebben opgemerkt.
BeantwoordenVerwijderenWat de laatste alinea van jouw reactie betreft: er is dus geen autonoom 'jij' die besloten heeft te zoeken. En het zoeken betreft meestal het zoeken naar de "aanjager" van de vormen. Door het zoeken wordt een toekomst geschapen waarin zogenaamd Het gevonden kan worden. De crux is dat het gezochte Aanwezig is, dus altijd Nu is. Je bent daar al. Totaal stoppen met zoeken brengt je waar je wezen moet.
Volgens mij heeft Google jouw reacties verkeerd geplaatst.
BeantwoordenVerwijderenWanneer je in Google "doorleefde ervaring" (mèt de "") dan krijg je een rijke variëteit aan gebruik van dat concept.
Paul Potts heb ik inmiddels in huis. Doorleefd is dan één van de eerste woorden die je dan te binnen schiet. Misschien moet een kunstenaar wel zo veel geleden hebben voordat hij mensen zo kan ontroeren. Alleen al dat ene Youtube filmpje is nu al 15 miljoen keer bekeken. Het ene moment zat hij doodongelukkig in weer en wind op zijn fiets naar en van zijn werk en nu reist hij als een bescheiden held de wereld rond.
Je kan hem voor 11 euro via CD-Wow bestellen (gratis bezorging)
Nou doe je het weer hé... "het ene moment zat hij doodongelukkig op de fiets..."
BeantwoordenVerwijderenLaat ik het niet wéér merken :)
Ha Ha
BeantwoordenVerwijderenJa, in een droom mag het allemaal in volgorde....maar altijd Nu
De bijnaam van Potts is trouwens inmiddels Pavapotti.
Beste Rob,
BeantwoordenVerwijderenOok ik heb genoten van de DVD Findhorn-retraite van Echart Tolle.Ik vraag mij af wat advaita leert over reïncarnatie?
Vriendelijke groet, Els
Advaita ontkent het bestaan van een persoonlijk zelf. Wij zijn het Zien van een zgn. persoon met een lichaam en een wereld. Dat-wat-ziet, het zien, en dat-wat-gezien-wordt is één. Er is alleen zien. Geen persoon dus, die ziet.
BeantwoordenVerwijderenWat je ziet is het dus, of met een omweg: in het zien van dingen is automatisch de onkenbare bron verbonden. Maar het is in feite één verschijning, waarin de beelden voortdurend in beweging zijn. Maar Dat waar het geziene zich in manifesteert is onveranderlijk.
Dus, wie of wat reïncarneert? De persoon die een droomfiguur is? En wat is het belang dan van die droomfiguur, die geen eigen bewustzijn heeft?
Zodra je inziet dat je niet de persoon bent, is de hele kwestie van reïncarnatie irrelevant.