'Het denken weet niets en het Zijn zegt niets'
In wat laatste postings kwamen we -daartoe recent uitgedaagd- op de vraag hoe het dagelijkse leven en het Zijn op elkaar aansluiten. Hebben we het dan over aparte werelden? Heeft het zin om de inzichten van Advaita te vertalen naar het dagelijkse leven?
Feit is dat het dagelijkse leven, de wereld van objecten, pas gekend kan worden doordat er bewustzijn is. Feit is ook dat de wereld van objecten nooit los kan staan van dit Gewaarzijn. Zij treden tegelijk op. Ervaring en ervaren gaan gelijk op. Je weet dat je er bent, omdat je wéét dat dat je er bent. Er is bewustzijn via zien, horen, voelen, ruiken, tasten en proeven van een persoon die leeft in een wereld van verschijnselen. Bewustzijn bevat alle beweging. De beweging gaat door, bewustzijn blijft. Jij bent die stille 'ongrond' van alle bewegingen en dus niet die -geobserveerde-persoon, die zelf deel uit maakt van de objectieve wereld.
Alle beweging bestaat bij gratie van Bewustzijn.
Elke vraag en elke discussie over het dagelijkse leven vinden plaats in Bewustzijn en worden gekend door Bewustzijn. Wanneer het object (de persoon) zich als subject gaat gedragen (ik doe het!) dan ontstaat het grote misverstand. Door eenvoudig de persoon te zien in al zijn handelingen en motieven, wordt de persoon als vals subject door-zien. In alles is de combinatie van lichaam en persoonlijkheid object van het Zien. Het ware 'Ik' dat alles ziet, is niet de persoon, is niet het denken, maar het Zien zelf.
Het object kan dus nooit de bron van het leven zijn.
Wat alles mogelijk maakt is het Zien, en dat Zien ofwel het Zijn onttrekt zich aan alle waarneming. Het Zien maakt geen deel uit van de immer veranderende Wereld, waarvan de persoon een onlosmakelijk onderdeel van uit maakt. Het Zijn denkt ook niet. Het Zijn doet dus ook geen enkele poging om te begrijpen. Het is louter wat Het is.
Wat de wereld is en hoe de wereld werkt blijft dus voor eeuwig een mysterie.
De wereld kan zijn Bron niet kennen en blijft dus een mysterie. En Dat wat de wereld ziet, is ook een mysterie. Het maakt geen deel uit van die wereld. Het is onvindbaar, onervaarbaar, wat er ook over beweerd wordt. Het is geen ding, geen Iets, een Niet-Iets. Niets. En kan het Niets iets (de wereld) begrijpen? Er is geen apart Niets dat iets objectiefs ziet. In wezen is er alleen zien, ervaren, eeuwig Nu. Alles is Een, alles is Bewustzijn.
Het Niets heeft geen middelen om zichzelf te kennen dus blijft ook voor eeuwig een mysterie
Dus al die pogingen om als persoon (die niet blijkt te bestaan) Non-dualiteit als handig hulpmiddel te betrekken bij het regelen en verbeteren van 'jouw' leven en de wereld in het algemeen is dus onzin. Er is alleen wat er Nu is en er is niets wat vanuit de ervaringen van een zogenaamd verleden een gewenste toekomst voor zichzelf kan scheppen.
Foto Rainbow, ©Rob Ek, 2006
Even nog een reflectie n.a.v. de aansluiting van de inzichten van Advaita op het dagelijkse leven.
BeantwoordenVerwijderen1) Wij kunnen voor de dingen van de dag van alles bedenken en veronderstellen, maar wij moeten daarbij beseffen dat onder/in ons die totaal andere dimensie is die ons werkelijk aanstuurt. Die wij dus ook onlosmakelijk zijn. De Ondeelbare. De persoon heeft daar geen invloed op, anders dan te doen wat er te doen valt.
2) Waar Oneindigheid eindigheid raakt houden de verklaringen op. Ons gedoe en uitleggen over- en van onze huwelijken en ons maatschappelijk leven is de uiting van de beperking in de beperking.
3) Zodra we op zielsniveau komen (wat heel dicht bij het aansturen van het dagelijkse leven zit) gelden er al andere wetten. Dan kan een boef toch innerlijk volledig uit liefde blijken te bestaan, zoals ik ooit ervoer bij een cliënt.
Daarachter zit het Zijn zelf, immer zwijgend, maar -wanneer zich manifesterend als de Wereld- toch ook reagerend op die manifestatie via die manifestatie. Die is Het immers ook Zelf.
4) Het Zijn zonder beelden en zonder manifestatie is onbeschrijfelijke Aanwezigheid, waarin Het Zijn alleen ZichZelf is. Denk aan de droomloze slaap. Hoe graag slapen wij niet? Daarvan krijg je dan ook de 'mindblowing' uitspraken van Nisargadatta vlak voor zijn dood, waar je verder niets mee kunt anders dan het laten bezinken in de Leegte, die ZichZelf is. Je hebt het dan over de Omni-Potentialiteit. De Omnicreativiteit in ruste.... De persoon is daar absoluut machteloos, want niet aanwezig en ongeschapen.
Dit is een beetje waar ik op uitgekomen ben na deze intense maanden.
Rob
Uit nieuwsgierigheid: wat waren die 'mindblowing' uitspraken dan van Nisargadatta vlak voor hij stierf? Heb ik namelijk nooit wat over gelezen...
BeantwoordenVerwijderenIkkyu
Men leze "Consciousness and the Absolute" onder redactie van Jean Dunn. Wat Nisargadatta zegt dat je het Zijn zelf bent, die stille aanwezigheid die zelfs het allerlaatste verschijnsel, de absolute stilte, het absolute Niets nog kent. Niet in de zin van "Hé, ik zie daar nog wat" maar als die kennende absolute bron, waar dus helemaal niets over gezegd kan worden, die zelf geen woorden meer gebruikt, maar toch weet heeft van Aanwezigheid of Tegenwoordigheid. De allerlaatste Instantie, die geen enkele eigenschap bevat, maar die weet heeft van het Onbeschrijfelijke.
BeantwoordenVerwijderenLees het boek (eet het, pak het beet, leg het neer, twee zinnen en dan dagen niets) en je zult uiteindelijk totaal oplossen.
Rob
De persoon is de geur en het Absolute is de urine? De persoon is 'natheid' en het Absolute is het Water?
BeantwoordenVerwijderenKijk uit met die vergelijkingen.... Het Zijn is onkenbaar. Het is niet iets. het is geen ding, geen voorwerp, geen gedachte en geen constructie.
BeantwoordenVerwijderenEr valt helemaal niets in woorden over te zeggen. Je kan er alleen in ontkenningen over praten. Het is niet-dit en het is niet-dat.
Maar het bevat alle beelden.
Rob
Ik citeerde gewoon een uittreksel uit het boek "Consciousness and the absolut" vanop het internet...
BeantwoordenVerwijderenJa, ik weet het, maar er stond wat anders dan jj schreef. Het is allemaal n.l. heel subtiel:
BeantwoordenVerwijderenConsciousness is time flowing continuously. But I, the Absolute, will
not have its company eternally, because consciousness is time bound.
When this being-ness goes, the Absolute will not know `I Am".
Appearance and disappearance, birth and death, these are the
qualities of being-ness; they are not your qualities. You have
urinated and odor is coming from that -are you that odor?
Q: No, I am not.
M: This being-ness is like that urine. Can you be that being-ness?
Q: Absolutely not!
M: You required no more sadhana. For you, the words of the Guru are
final.
Het Uiteindelijke is zonder enige eigenschap, daarom kan het ook alles bevatten. Stel dat het de kleur rood had, dan kon het de kleur rood niet onderscheiden. Of stel dat het lawaai maakt. Hoe kan het dan de stilte bevatten?.
Alles wat gezien of ervaren wordt is nooit jouw essentie. Dat is de crux. Je zoekt dus naar het Onvindbare. Het heeft niets met jouw persoon te maken, of wat je voelt. Het is dat wat als laatste overblijft wanneer de ui gepeld is. Het Kennende Niets.
Je hoeft niet meer te zoeken, wanneer je de bovenstaande dialoog van en met Nisargadatta begrijpt. Dan ben je klaar.
De zaak is opgelost. De rest is folklore.