Wat is het Doel?????

Vreemd. De onmiddellijkheid van het leven is altijd aanwezig, maar wordt zelden als zodanig herkend. Nu is wat wij zijn. Er is daarbuiten geen doel of staat van zijn.
Nu is de beweging van het moment, vóór de gedachten er een etiket op geplakt hebben.

Don Gilbert

Door op het plaatje te klikken krijg je de grote versie te zien, die beter leesbaar is

Als kind mocht ik (tot een langdurige ziekenhuisopname) nooit strips lezen. Die kwamen volgens mijn ouders mijn leesvaardigheid en intelligentie niet ten goede. Zij konden niet weten dat later twee van de m.i. beste zenboeken een stripverhaal bevatten. Zij zouden er ook niets van begrepen hebben.... De Amerikaanse zenmeester Don Gilbert schreef ze in 1980 en '88. De 'Humor van Zen' en 'Lachen met Zen' bevatten een eindeloze stroom misverstanden van de 'zoeker' Unk en de niet aflatende pogingen van de zenmeester Meester Woef om Unk het inzicht bij te brengen dat er niets te zoeken valt. Dat Unk -en dus ook de lezer- niet bestaat als zelfstandig levend wezen.

In de toelichting op alle grappen en misverstanden dwingt Don Gilbert (in een geweldige vertaling van Bram Moerland) de lezer steeds weer zijn eigen misconcepties te laten zien. Het zijn als klappen met de kyosato, de staf van de zenmeester, die Unk (en de lezer) steeds tot het directe besef moet brengen dat hij alleen in de wereld van de concepten aan het zoeken is, terwijl hij als het Leven zelf altijd Nu al voluit aanwezig is.

Het aardige is ook te zien dat Zen en Avaita geen gescheiden werelden zijn. In de meest directe nonduale benadering van de werkelijkheid is er maar één inzicht mogelijk. Alles is Een. Ik zag trouwens dat ik in sept. 2006 hier ook al een stukje over deze boeken heb geschreven. Maar ja, beter één keer teveel dan één keer te weinig in dit geval....

Het eerste boek is uitgegeven door Mirananda. Bij Bol.com en Marktplaats.nl kan je het nog wel eens treffen.

Het tweede boek is uitgegeven door Synthese

ISBN 9062718140
Uitvoering: Paperback
Aantal pagina's: 184
Druk: 1
Imprint: Synthese
Status: Eigen Depot
Prijs: € 11,50

Via de link hieronder kan je de twee Amerikaanse versies bestellen.

Meesterwerk???

.

In een commentaar deze week op mijn stuk over Robert Adams ging het o.m. over de waarde van de echte grote meesters, die Advaita echt begrepen lijken/leken te hebben en dat ook kunnen overbrengen aan degenen die begrijpen willen.

Het gevaar van zo'n oordeel (wat ik destijds ook zelf uitsprak) is dat er een 'ik' een mening heeft over een ander 'ik' dat er wel of niet in geslaagd is aan de kritische behoeften van de eerste zoekende 'ik' te voldoen. Dan is men onmiddellijk uit de Eenheid, welke Advaita als het Ultieme Bestaan beschrijft. De persoon is weer actief.

Zie je de valkuil?

Er bestaat helemaal geen persoonlijk 'ik' dat op zoek is en iets belangrijks meent te moeten vinden bij een ander meester-'ik'.

In nondualiteit is alles Een. Er is niet 'iets' dat een 'ander' aanzet tot inzicht. Er is niet iemand die heeft ingezien en zich als Verlicht beschouwt. Het maakt zelfs helemaal niet uit of je zoekende bent of dat je iets gevonden hebt. Je doet het niet, je bestaat niet als een onafhankelijk 'ik'.

Een trancedente- of verlichtingservaring is daarom geen bewijs voor het bereikt hebben van de ultieme staat. Het is maar -een tijdelijke- ervaring, die gezien wordt door Onkenbaar Bewustzijn, dat 'ons' is. En die Ultieme Staat is er (bij 'jou') vanaf het allereerste begin als Bewuste Tegenwoordigheid bij aanwezig. Iedereen is Dat! Dat is vrijheid!

Alles is wat het is. Zoals het is. En het overkomt niemand. Bij niemand is er niemand die wat doet of begrijpt. Er is begrijpen of niet-begrijpen. Maar aan dat begrijpen wordt geen enkele waarde gehecht binnen Eenheid. Want alles is ZichZelf.

Het script van zogenaamd 'ons leven' wordt niet door een 'ons' geschreven. Er is dan ook niemand die méér of minder is dan een ander. Want er bestaat geen persoonlijk iemand, en er is geen ander. Alles is één grote totaal geïntegreerde beweging van/binnen het Ene.

Jouw 'ik' is mijn 'ik' en gaan wij beiden eigenwijs op zoek naar ons ware 'ik' stuiten wij uiteindelijk alleen op Leegte. Of liever: op het besef dat-wat-je-bent zichzelf niet kan zien noch kennen. Je bent het Kennen zelf. Jouw gevoel van 'ik' te zijn is het allesomvattende Ik van Eenheid.

Er waren dus helemaal geen twee aparte 'ikken' op zoek.....

Elk onderscheid schept een schijn van niet-Eenheid, terwijl 'Een en niet-twee' altijd achter de zogenaamde gebeurtenissen Aanwezig is.

Dus alle adviezen van alle meesters aan alle leerlingen slaan dus nergens op.

Er zijn geen Meesters en leerlingen.

Niemand die het doet.


Foto: Senna, 2007