Weten

Je weet dat je 'er' bent, wanneer het zoeken van zelf opgehouden is.
Want het Zijn is in zichzelf voldoende.
Het is wat het is en heeft geen behoefte aan verdere conceptualisering door Zich-Zelf.
Het hoeft zichzelf niet te overtuigen van zijn eigen aanwezigheid.

Dit zijn onzinnige zinnen, want:
Er is geen scheiding in Zijn.
Dus er is ook geen beweging naar voleinding.
Alle scheiding is het misverstand van het Object dat zich Subject waant
in een objectieve wereld.
Dat onderscheid is er niet.
Alles is Een en geen Twee
Niemand dus die zichzelf kan ontdekken.

De beginzin: "Je weet dat je 'er' bent" is dus onzin.
Er is geen apart 'je' dat 'er' kan zijn.
Er is alleen Kennen, Waarnemen Nu.
En alles verschijnt daar in.
En dat Kennen is wat je bent.
Niets om te bereiken,
Open (ruimte-gelijkend) Gewaarzijn.

Het Nut

Iemand vroeg mij laatst wat het nut is van het weten dat je het Zien bent, dat je geen persoon bent.

Alles wat je ziet is een ding, een verschijnsel, iets dat aan ons verschijnt. Een tijdelijk iets, dat onderworpen is aan de wetten van dualiteit. Alles wat aan Ons ofwel het Zien verschijnt, heeft een begin en einde. Zodra er een ding (bvb ons lichaam) is, is het gedoemd te verdwijnen. Maar dat wat het lichaam ervaart is geen ding. Wij zijn niet Iets. Wij zijn onkenbaar Ervaren. Het Ervaren onttrekt zich aan de wereld van ruimte en tijd. Het is de observator van de wereld van tegenstellingen, maar maakt er zelf geen deel van uit en het is er derhalve ook niet aan onderworpen.

Kortom, dat wat wij werkelijk zijn, gaat nooit verloren. Hoe kan niet-iets immers verloren gaan? Dus er is geen dringende behoefte meer aan rimpelcrêmes, aan verjongingspillen en aan het invriezen van ons lichaam na onze dood. Want wanneer 'wij' dood gaan, blijken Wij niet (in) het lichaam te zijn....

Daarom wordt in het Oosten zoveel waarde toegekend aan de zoektocht, immers door het vinden zou je je vrijwaren na de dood van het weer opnieuw herboren moeten worden in een nieuw leven. Verlichting betekent het einde van het Rad van Wedergeboorten.

Maar goed, dit brengt ons weer in een wereld van Tijd, waar een groot ideaal in een Nabije Toekomst wordt gepostuleerd. Advaita zet je niet aan tot een dergelijke zoektocht. Advaita wil je er van laten doordringen dat je al het Gezochte bent, en dat je deze waarheid slechts behoeft te zien en dat geen zoektocht nodig is.

Het Inzicht gaat vervolgens zelf aan het werk, want de werking daarvan heeft niets met enige inspanning van de zogenaamde persoon van ons van doen.