Even de grote meester van de helderheid zelf aan het woord

Ik spreek niet tot enig lichaam

Ik spreek niet tot enige geest

Ik spreek tot dat IK BEN dat IK BEN

Tot die Aanwezige-Aandacht die zich

door de geest vertaalt als de gedachte Ik Ben

Uitsluitend dit en niets anders

Wat je in essentie bent is de zelfstralende, zuivere intelligentie. Alleen al het idee van stralen houdt een beweging in. Bewegen is energie. Dus, ik noem het ‘zuivere intelligente energie”.

Het straalt door jouw ogen. Je kan niet zeggen wat het is, en je kan het ook niet ontkennen. Het is ‘geen ding’. Het kan niet geobjectiveerd worden. Het drukt zich uit als dat levende, vibrerende gevoel van aanwezigheid, dat door de geest wordt vertaald als de gedachte ´Ik ben`. De eerste gedachte ´Ik ben´ is niet de werkelijkheid. De geest of een gedachte kan nooit dichter in de buurt van de werkelijkheid komen, omdat de werkelijkheid niet te bevatten is door de geest. Het is geen ding. Is het zonder de gedachte ‘Ik ben’ dan bewegingsloos? Is het stilte? Of is er een levendigheid mee verbonden, een zelfstralende natuur? Al deze uitdrukkingen zijn mentale concepten of verwijzingen er naar, maar het netto resultaat is, dat je weet dat je bent. Het is niet een dode, lege, bewegingsloze stilte. Het gaat er niet om de geest stil te houden, maar om te zien dat wat vooraf gaat aan de geest precies het levende zelf is. Het is erg subtiel.

Wanneer je ziet dat Dat is wat je bent, dan laat die fijnzinnigheid zich ervaren. Dat is de spontane vreugde. Nisargadatta zegt dat prachtig. Hij drukt het uit in het negatieve: “Er is niets verkeerds meer”. Wij denken dat wij iets moeten bereiken en dan daarin te verblijven. Realiseer je dat je het nooit hebt verlaten. Het is moeiteloos. Je hoeft niet te proberen of te streven of te grijpen of vast te houden. Je bent Dat.

Bob Adamson.

Vertaling van mij van het voorwoord tot het eerste boek van Sailor Bob: 'What's Wrong With Right-Now, Unless You Think About It (Duality Press). Eerder geplaatst in Juli 2006.

Ik ben

Ik besta.

Daar van ben ik heel zeker. Dit besef kan mij nooit worden afgenomen.

Wij denken dat de gedachte "Ik ben" staat voor wie wij in essentie zijn. Maar waarin verschijnt die gedachte? Wie neemt die gedachte waar?
Er moet dus iets eerder aanwezig zijn dan de gedachte, anders was er geen weten van de gedachte "Ik ben".
Die Eerste Instantie, die tevens de Laatste is, is Aanwezig Bewustzijn. Ik ben er, ik besta, en ik weet -ook zonder gedachten- dat ik besta.
Dit moet wel de voorwaarde van alle bestaan zijn, want zonder deze permanent aanwezige achtergrond zou er geen weten zijn van een 'ik' en een wereld.

Die Eerste Instantie is tevens de Laatste, want dit objectloze Zijn is ontraceerbaar voor ons. Wij zijn in onze essentie geen object, wij zijn dàt dat objecten bevat en waarneemt. Wij bestaan zonder woorden, zonder gedachten. Wanneer er geen woorden en gedachten zijn, is er vol-uit Zijn. Wij vallen niet uit elkaar zonder gedachten.

Zodra er de eerste gedachte "Ik ben" is, is er onmiddelijk een Ander. De wereld buiten mij. De gedachte "Ik ben" is de Zondeval. Daarmee zijn wij afgescheiden geraakt van het Paradijs van onze Natuurlijke Staat. Een Staat zonder denken, zonder afscheiding, zonder af-zonde-ring. Wij vallen uit de Eenheid in Dualiteit, de wereld van verschillen en tegenstellingen.

Hoewel de Natuurlijke Staat immer in ons aanwezig is als louter onze Bewuste Aanwezigheid raken wij al denkend en identificerend met ons 'ik' snel verloren in de wereld van de veranderingen, die naast genot ook veel lijden met zich meebrengt. Wordt het ons teveel, dan wenkt onze Natuurlijke Staat ons terug via het verlangen naar die verloren gegane Oerstaat.

Die terugweg kan alleen maar leiden naar die objectloze, gedachtenloze Oerstaat, die ons werkelijke Wezen is.

Concepten

Het vreemde is dat er al eeuwen gestoeid wordt om de Bron van het Leven te vinden met behulp van concepten en dat die concepten vervolgens weer eeuwenlang bestudeerd en bediscussieerd worden, en er zelfs gruwelijke oorlogen om gevoerd werden en worden, terwijl het echte, directe, actuele Leven al die tijd (Nu) onmiddelijk aanwezig is. Voor alles en iedereen. Ook die aan het ruzieën zijn.....

Foto: Nuns by Ulybug

Een ode aan de grote meester

Van zijn eigen hand. Uiteraard.

The Nisargadatta Song of Beyond I Am: Selections from I Am That

...you are not this, there is nothing of yours in this, except the little point of 'I am' ... . 'I am this, I am that' is dream, while pure 'I am' has the stamp of reality on it. You have tasted so many things -- all came to naught. Only the sense 'I am' persisted -- unchanged. Stay with the changeless among the changeful, until you are able to go beyond.

When the 'I am myself' goes, the 'I am all' comes. When the 'I am all' goes, 'I am' comes. When even 'I am' goes, reality alone is...

By knowing what you are not, you come to know your Self. The way back to your Self is through refusal and rejection. One thing is certain: the real is not imaginary, it is not a product of the mind. Even the sense 'I am' is not continuous, though it is a useful pointer; it shows where to seek, but not what to seek. Just have a good look at it. Once you are convinced that you cannot truthfully say anything except 'I am', and that nothing that can be pointed at, can be your Self, the need for the 'I am' is over -- you are no longer intent on verbalizing what you are. All you need is to get rid of the tendency to define yourself. All definitions apply to your body only and to its expressions. Once this obsession with the body goes, you will revert to your natural state, spontaneously and effortlessly. ... . We discover it by being earnest, by searching, enquiring, questioning daily and hourly, by giving one's life to this discovery.

Gewoon volhouden dus....

Het gewone leven????

Ja, wat doe je wanneer je non-dualiteit ten diepste begrepen hebt?

Of liever, wanneer je zonder enige twijfel het Zijn bènt in plaats van die druktemaker die elke dag jouw ontwaken begeleidt? Dan doe je niets, want je wordt gedaan. Er is geen onafhankelijke persoon die zich kan vrij voelen van de dwingende kracht van het Leven.

En toch moet er elke dag weer van alles worden gedaan....

Vóór dat moment van radicale ommekeer, en zelfs lang er na, kan de illusie van de doener weer proberen het heft over te nemen. Het Zijn en de ervaring een autonome persoon liggen zo dicht bij elkaar dat geen scheermesje ze kan scheiden. Je ervaart dan alle handelen als het gewoon zelf doen, want je verschilt in essentie niet van het Zelf, het ultieme 'ik'-gevoel. Maar er zijn er ook, die ervaren dat ze 'op een afstandje' toekijken naar het gedoe van de wereld, inclusief zichzelf.

Bij velen die het licht hebben gezien, lees je van het heen en weer pendelen tussen die Natuurlijke Staat en de persoon die zwaar onder druk staat van de door hem ervaren wereld. De eigen beperkingen, de partner, de kinderen, het werk, de baas, de hypotheek en ga zo maar door. Die wereld is of lijkt dan weer in alle facetten echt.

In wezen is na het Begrip je ook duidelijk dat er geen onafhankelijk ‘je’ is en dat ook momenten van terugval en verwarring ook deel van het Spel des Levens moet zijn. 'Je' moet het Spel serieus nemen, omdat de bron van alle actie het Zijn zelf is. Dat is immer aanwezig als de Kennende Ruimte die alle bewegingen mogelijk maakt.

Je bent niet afgescheiden, dus wie doet het? Het kan een erg verwarrende periode zijn. Ga maar op zoek waar dat ‘je’ zit. Je treft alleen objectieve ervaringen aan. Maar je weet dat je werkelijk Aanwezigheid geen objectkarakter heeft, zelfs geen subjectkarakter. Jij bent het kijken. Wat je ziet is nooit de Waarheid en het Zien is onvindbaar. Er is alleen Zien, ofwel Zijn, ofwel Bewuste Aanwezigheid. En dat kan je nooit pakken of zien. Zodra er een gedachte of een handeling is is de doener weer actief. Met dat inzicht ontstaat er dan een subtiel gewaarzijn van die stille achtergrond.

Hoe je je van binnen voelt en wat de ervaring je ook biedt, die van een Verlichte of van een pendelaar of van een nog immer zoekende, het maakt niet meer uit uit. Je hebt doorzien dat allen hetzelfde alomvattende Ene zijn en dat jij nu de Enige bent die het allemaal zelf vanuit jouw positie ziet. Voor de rest weet je niets.

En voor de rest: doe wat bij je hoort inclusief alle fouten...

Foto: Japan by :©Delphine www.Flickr.com

Onzin

Eigenlijk is deze Blog onzin, evenals die rijen boeken, periodieken, satsangs, retraites etc.

Je bent de Waarheid, en de Waarheid kan zichzelf niet kennen. Dus er valt niets te zoeken. De Waarheid zou uit zichzelf moeten treden om zichzelf te bezien. Ogenschijnlijk lijkt de mens die tijdelijke afsplitsing, maar ons wezen ìs de vormloze Waarheid zelf. Wat Nu is, is alles wat er is. Er is geen instantie die daar 'achter' een geheimzinnig spel speelt.

Er is dus geen zoeker die iets kan doen, er is geen leraar die ook maar iets kan overdragen, er is geen hogere staat om te bereiken.

Doorslaggevend is enkel de beweging Nu van de Waarheid zelf, waarbij wij ons moeten realiseren dat de Waarheid onkenbaar is, niet als 'Ding' te observeren valt en niet met woorden te vatten is. Er is niemand die de Waarheid kan verleiden of opjutten.

Wij zitten ingeklemd tussen de onkenbaarheid van ons eigen Zijn en de onbeheersbaarheid van het duale leven, dat zich voor onze zintuigen Nu ontrolt. Er is geen Wij.

Er is alleen maar Zien.

Foto: © by vitorgroba